Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

Φοβάμαι που δε φοβάμαι














Μου λέει η Ντουντού μου ότι είμαι η μόνη μάνα που δεν έχει καταλάβει κανείς ότι έγινε μάνα . Νιώθω ότι είναι η πιο μεγάλη επένδυση για το μέλλον του γιου μου. Να παραμένω απλά η μάνα του και τίποτα παραπάνω. Να παραμένω η Ασπασία ( ναι έτσι με λένε ) και μόνο τα 15 κιλά επιπλέον να προδίδουν ότι γέννησα τον Ιανουάριο.. Δεν κουβαλάω μπιμπερό και νερό και παιχνίδια. Δεν το κάνω επίτηδες , απλά , αλλιώς δεν είμαι «εγώ». Φεύγουμε και μαζί ανακαλύπτουμε τις καινούργιες εμπειρίες που μας επιφυλάσσει η μέρα. Αφήνουμε τη μέρα να ξετυλιχθεί μπροστά μας , όπως θα έκανα και μόνη μου. Πηγαίνω με το μωρό για ελεύθερο κάμπινγκ , σε συναυλίες , σε εστιατόρια, σινεμά, ταξίδια !Και δεν φοβάμαι ! Ναι κορίτσια δε φοβάμαι . Δεν το παίζω έξυπνη απλά μου ταίριαξε γάντι να τον γεννήσω και να τον  μεγαλώσω χωρίς να φοβάμαι.Ευτυχώς συμφωνεί και ο μπαμπάς του απόλυτα!
Του βάζω μαξιλάρια στον καναπέ και κάνει το Ταρζάν και πέφτει . Σηκώνεται και αναζητάει το βλέμμα μου που θα καθορίσει το αν θα κλάψει η όχι. Εγώ του λέω μπράβο με κοιτάει και γελάει. Και δεν φοβάμαι .
Μπουσουλάει και στέκεται όρθιος από 5 μηνών. Τον αφήνω να κάνει όπως νιώθει και να γράφει τα πρώτα του χιλιόμετρα .Σφουγγαρίζει τα πατώματα ανακαλύπτοντας τη μαγεία του μπρούμυτα. Σκαρφαλώνει , πέφτει , με τρεις δρασκελιές διανύει ένα δωμάτιο χωρίς καμία βοήθεια. Και δε φοβάμαι
Τον αφήνω στην παραλία ολόγυμνο και κυλιέται και τρώει την άμμο και γνωρίζει τη γη, τη ζωή , ανακαλύπτει τον κόσμο μας . Και δεν φοβάμαι
Αγοράζω μπουκάλι με νερό και πίνει . Τρώει τα φρούτα χωρίς να τα αλέσω κρατώντας με τα χέρια του κ λειώνοντας μόνος του. Και (χάρη στο Μελινάκι βέβαια ) δε φοβάμαι
Σχεδόν δεν πάμε στον παιδίατρο και δεν κάνει εμβόλια . Και δε φοβάμαι.
Δεν αντέχει καθόλου το κάθισμα του αυτοκινήτου και τον παίρνω αγκαλιά, όταν ουρλιάζει και τρέχουν δάκρυα .Και κάποιες φορές φίλοι μου καθόμαστε μπροστά το παραδέχομαι . Και δε φοβάμαι

Ώρες , ώρες νιώθω πολύ μόνη σε αυτό το μονοπάτι του «μη φόβου». Όμως φίλοι μου δεν ξέρω αν μπορείτε να με καταλάβετε . Όποτε έχω παρεκκλίνει και έχω φοβηθεί έχουν πάει σκατά τα πράγματα . Δε μπορώ να κάνω αλλιώς. Δε μπορώ που οι συζητήσεις με όλες τις φίλες μας είναι για τις φοβίες και τις ενοχές της μάνας. Που γεμίζουν τα νοσοκομεία από τα ψυχοσωματικά του «φόβου» και τα ψυχιατρεία με ασθενείς του «φόβου». Όποια πέτρα και να σηκώσω ο φόβος είναι από κάτω. Μη , όχι , δεν , κακό είναι λέξεις που προσπαθώ να διαγράφω από την καθημερινότητα. Παρατηρώ τον ύπουλο μηχανισμό του φόβου και απέχω. Πόσες ψυχοθεραπείες είναι αφιερωμένες στις φοβίες της μάνας. Μη τα μικρόβια, μη τα πράγματα στο στόμα ,μη περπατάς θα στραβώσουν τα ποδαράκια σου, Μη θα πνιγείς , . ΜΗ ΜΗ ΜΗ
Ώρες ώρες νιώθω σίγουρη ‘ότι είναι ένας μηχανισμός καθυπόταξης της κοινωνίας όλη αυτή η Φοβομανία αλήθεια σας λέω. Φοβάμαι που δε φοβάμαι...και ας γελάει ο μπέμπης μας ευτυχισμένος.

Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

Μεγάλωσα με το ποιήμα του Χαλίλ Γκιμπράν.Το χαρίζω στο γιό μου

«Τα παιδιά σας δεν είναι δικά σας.
Είναι οι γιοι και οι θυγατέρες της Ζωής
που ενδιαφέρεται για τον εαυτό της.
Βγαίνουν μέσα από σας, όχι όμως για σας.
Και αν είναι μαζί σας, δεν ανήκουν σε σας.
Μπορείτε να τους δώσετε την αγάπη σας,
όχι όμως και τις σκέψεις σας.
Γιατί έχουν τις δικές τους σκέψεις.
Μπορείτε να στεγάσετε τα σώματά τους,
όχι όμως τις ψυχές τους.
Γιατί οι ψυχές τους ζουν στο σπίτι του αύριο,
που εσείς δεν μπορείτε να επισκεφθείτε,
ούτε ακόμα στα όνειρά σας.
Μπορεί να προσπαθείτε να είστε σαν κι αυτά,
Όμως μην επιδιώκετε να τα κάνετε σαν εσάς.
Γιατί η ζωή δεν πηγαίνει προς τα πίσω,
Ούτε μένει με το χθες».

Τετάρτη 21 Ιουλίου 2010

ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ-ΕΓΩ , 1-0 ΤΟ ΣΚΟΡ

     

Κατάλαβα απο την εγκυμοσύνη κιόλας οτι το παιδί ήρθε στη ζωή μου για να υποτάξει το υπέρμετρο και υπερτροφικό εγώ μου .΄Οσα χρόνια κι αν πάλευα με τη γιόγκα , δεν είχα τα ίδια άμεσα αποτελέσματα  στο "εγΏ". Όσες ασχολείστε με τα καλλιτεχνικά φαντάζομαι θα νιώσατε και την εμπνευσή σας να σας αποχαιρετά ή στην καλύτερη να μειώνεται.Πόσο σοφία έχει η φύση , σκέφτομαι. Μου πήρε μακρυά την τη θολούρα της έμπνευσης για να με καθηλώσει κάτω , να γεννήσω . Να σταματήσω να τρέχω σε ραχούλες και βουνά να φωτογραφίσω ή για να βρώ τα δυνατά για διαλογισμό βουνά."Your own personal Jesus" ήρθε στη ζωή σου να σε μάθει όσα δεν έμαθες.Να διαλογίζεσαι με τα μάτια ανοιχτά , ακουμπισμένα με αγάπη και εμπιστοσύνη στο μικρό σου Βούδα . Δε θα του μάθεις τίποτα εσύ !! Αυτός θα σου μάθει...

Τρίτη 13 Ιουλίου 2010

γιατί κοιμάμαι με το μωρό μου

Είναι πραγματικά υπέροχο να κοιμάμαι με το μωράκι μου , να ακούω την ανασούλα του , να νιώθω τα πατουσάκια του πάνω στην κοιλιά μου, να θηλάζει όποτε θέλει και να μη χρειάζεται να ξυπνάμε μέσα στη νύχτα .Θα το χαρώ , κιεγώ κι αυτός , όσο πάει. Να  νιώθω μέσα στον ύπνο μου το στοματάκι να τρώει και να κοιμάται γουργουρίζοντας από ευτυχία και υπερμαμακίαση.Πότε θα ξανάρθουν αυτα τα χρόνια μου χε πει το Σοφάκι...














Με ρωτάτε συχνά γιατί είναι καλό να κοιμάται η μαμά με το μωρό της.Λυπάμαι που έχω καθυστερήσει τόσο πολύ να μεταφράσω το παρακάτω άρθρο .Ίσως να μην έχω προλάβει πολλές απο εσάς που θα θέλατε να τα ξέρετε αυτά πιο νωρίς.Σας παραθέτω μικρό  απόσπασμα.
"Το μωρό είναι γενετικά προγραμματισμένο να κοιμάται με αυτό το μοντέλο . Δίπλα στη μαμά ή ανάμεσα στο μπαμπά και στη μαμά. Αυτή η ¨σώμα με σώμα¨ επαφή αποφέρει τα παρακάτω θεμιτά αποτελέσματα.
• Ρυθμίζω τη θερμοκρασία του μωρού μου στη δική μου θερμοκρασία
• Ρυθμίζω την αναπνοή του (το μωρο έχει χαμηλότερα επίπεδα οξυγόνου όταν κοιμάται μόνο του)
• Συγχρονισμός ύπνου. Συγχρονίζονται οι ώρες που ξυπνάει με τετοιο τροπο ετσι ωστε δεν ειναι καθόλου ενοχλητικές και τις περισσότερες φορές ούτε που τις καταλαβαίνουμε πια.
• Ρύθμιση στο μεταβολισμό του
• Ρύθμιση στα ορμονικά του επίπεδα
• Ρύθμιση στο ανοσοποιητικό του σύστημα( αυτή η σώμα με σώμα επαφή αναδύει την πολυπόθητη Ωκυτοκίνη που «ανεβάζει» το ανοσοποιητικό)
• Ρύθμιση του καρδιακού ρυθμού

*Προσοχή οι καπνιστές & οι χρήστες αλκοόλ και ουσιών  δεν πρέπει να κοιμούνται με τα μωρά "

Πηγή: "The Science of Parenting"

Αν έχετε λίγο χρόνο αξίζει πολύ να διαβάσετε αυτή την υπέροχη μελέτη του πανεπιστημίου του Nottingham.Για όσες θέλετε περισσότερες  πληροφορίες  δείτε και   εδώ.

καλυνύχτες αγκαλίτσα !

Δευτέρα 12 Ιουλίου 2010

Κυριακή 12 Ιουλίου 2009


Τον γνώρισα στα μπουζούκια...αφού   με  είχε κινηματογραφήσει με λεπτομέρεια στο γάμο μιας κολλητής . Έλεγα λοιπόν στη Δημητρέσσα και στον Σαβάχ το Θαλασσινό -Πόσο θέλω έναν , να γυρίσουμε τον κόσμο μαζί, βαρέθηκα μόνη μου. Έλα την Παρασκευή στον Ρέμοτο –Μαρινέλατα μου απαντάνε και θα στον έχουμε εκεί. –Μπουζουκοαντρα εγω? ΖΑΜΕ!!
Φυσικά ντύθηκα στολίστηκα και πήγα. και ήρθε ...αξύριστος κουρασμένος, άυπνος τρεις μέρες (από πολυήμερο ρεπορτάζ στο Αγρίνιο).
-Ήρθες?
-Για πάντα
-Σε βρήκα?
-Πιο πολύ .Θα αλλάξω όλες τις ζωές σου και θα τις γεμίσω με ευτυχία . Θα πάρω το δάκρυ από τα μάτια σου και θα το κάνω μόνο χαράς. Θα γκρεμίσω  τα τείχη σου και θα ανοίξω δρόμους στην καρδιά σου. Το πε και το έκανε ...
Φωτογραφίζαμε και κινηματογραφούσαμε όλα τα περίεργα σε Δύση και Ανατολή.  Αποτυπώσαμε με αγάπη γάμους και βαφτίσια. Μπήκαμε σε φυλές , είδαμε τον κόσμο από άλλη σκοπιά  και τον αγαπήσαμε . ΜΑΖΙ.
 Ιανουάριο Πήγα στη Ινδία , δε μπορούσε να έρθει , έμεινα στη σιωπή και καθάρισα ότι έπρεπε να καθαριστεί. –Αγάπη μου θα φέρουμε στον κόσμο ένα παιδί σύντομα , σκέφτηκα και έκλεισα το φως .
12 Ιουλίου ήμασταν στην εκκλησία οι 3 μας και ήταν πανέμορφα όλα. Έκλαιγα όντως μόνο από χαρά. Άκουγα όλα τα λόγια με ευλάβεια , με αγάπη κοιτάζοντας όλους τους αγαπημένους  μου γύρω και του έσφιγγα το χέρι  . -Σταμάτα μου λέει η Ντουντού , δακρύζω κι εγώ. Τελικά άνοιξε ο ουρανός και δάκρυσε την ώρα του Ησαΐα , αγρίεψε η θάλασσα .Κάποιοι έτρεξαν μέσα στο ξωκλήσι .Πολλοί  έκατσαν εκεί να μας παντρέψουν. Μου κρατούσε την κοιλιά .Το σποράκι μας ταλαντευόταν ευτυχισμένο, μέσα στη φούσκα του, πάνω στα τακούνια της μαμάς. Έκλαιγα όλη την ώρα από  ευτυχία που μου δόθηκε ο άνθρωπός μου. Που μέσα από τα μάτια του είδα μια ζωή  θαλασσένια , καθάρια, γαλήνια. Μόνο αγάπη θα προσπαθώ να διακηρύττω και να σπέρνω όπου σταθώ και όπου βρεθώ.
Για σένα.

Σάββατο 3 Ιουλίου 2010

Baby & Mommy

Μωρό- μαμά μαθήματα γιόγκα και μασάζ. 

Για μωρά απο 0 μηνών -7 μηνών και τις μαμάδες τους .


"Το βρέφος μέχρι 4-5 μηνών  νομίζει ότι είναι απλωμένο παντού. Έχει μια «πανθεϊστική» εικόνα για τον εαυτό του. Με το άγγιγμα , τα χάδια της μητέρας και το μασάζ αρχίζει και δημιουργεί μια αίσθηση ορίων και αντιλαμβάνεται το σώμα του. Καταλαβαίνει ότι είναι μια ξεχωριστή ύπαρξη από τη μάνα του. Γύρω στους έξι μήνες που  αρχίζει αυτη η διαδικασία ταυτοποίησης και οριοθέτησης το βρέφος αρχίζει να φοβάται ότι θα πεθάνει . Συνήθως είναι και η περίοδος που η μάνα ξεκινάει τη δουλειά της . Αυτή είναι όμως και η απαρχή των ψυχοσωματικών προβλημάτων του ανθρώπου..."
Εκεί έρχεται η baby & mommy yoga να προσφέρει ουσιαστικό χρόνο σε μαμά και μωρό σε μια εποχή που η μαμά έχει πολλαπλούς ρόλους  και  ελάχιστο χρόνο .
Οφέλη
  +Ενεργοποιεί όλα τα τα συστήματα του βρεφικού σώματος , συμπεριλαμβανομένου  του πεπτικού και νευρικού. Υψηλής αποτελεσματικότητας λύση για κολικούς και δυσκοιλιότητα.    +Τα μωρά λαμβάνουν μέσα σε μια ώρα όλη τη φυσική δραστηριότητα και φροντίδα που θα λάμβαναν σε μία μέρα. Με τραγουδι , με χαρά και με πολλά μπεμπέ γελάκια!   +Η συμπεριφορά τους γίνεται πιο συγκεντρωμένη 
+Παρέχει μια καθημερινή ευχάριστη ρουτίνα και δίνει υψηλή  αίσθηση  "παραγωγικού χρόνου" μαμάς μωρού μαζί . Ο παραγωγικός χρόνος  που αφιερώνεται  στο μωρό αποτελεί τις αναμνήσεις και τις βάσεις της εξέλιξης ολόκληρης της ζωής του. 
+Θεραπεύεται κάθε τραύμα της γέννας και του παρέχεται η δυνατότητα να αντιμετωπίζει αποτελεσματικά το σοκ και το στρες στη ζωή του.
+Απολαμβάνοντας  το θετικό στρες  μέσα από τη γιόγκα αυξάνονται οι δυνατότητες του μωρού στο να αντιμετωπίζει τις μελλοντικές προκλήσεις της ζωής
+Η baby yoga παρέχει υψηλής  ποιότητας ενασχόληση  με αποτέλεσμα το μωρό να μαθαίνει να αλληλεπιδρά  και να παίζει ενεργά με το περιβάλλον του. + +Mέσα από την επικοινωνία της αγκαλιάς, του αγγίγματος και του τραγουδιού η μαμά μαθαίνει καλύτερα το παιδί της και τους τρόπους να 'διαβάζει "τις ανάγκες του. Η μαμά μαθαίνει  να «ακούει» το μωρό της. 
Για τη μαμά:
Είναι πολύ σημαντικό η μάνα με το μωρό να βγούνε έξω και να κάνουνε πράγματα μαζί και μαζί με άλλα ζευγάρια( μαμαδο-μωρών).
Λεκάνη: Είναι καλό , πριν από οποιαδήποτε είδους άθλησης, η γυναίκα να προβεί σε μια ομαλή   αποκατάσταση της λεκάνης . Το έδαφος της λεκάνης  έχει υποστεί εξαιρετικές πιέσεις επί ένα χρόνο τουλάχιστον. Οι μύες έχουν περάσει από 40 κύματα και ιδιαίτερα όσες ακόμα θηλάζουμε , έχουμε ακόμα πολύ αδύναμους μύες σε όλη την περιοχή της λεκάνης. Η εξειδικευμένη και με προσοχή φροντίδα της θα αποτελέσει  δώρο για την υγεία της μάνας στο μέλλον. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις προπτώσεων μήτρας στα περιστατικά των χειρουργείων.
Θα επικεντρωθούμε στη φροντίδα της περιοχής περιμετρικά με οξυγόνωση των μυών μέσα από γιογκικές αναπνοές έχοντας τα μωράκια μας στην αγκαλιά μας!!
Πλάτη , αυχένας, μέση, κοιλιά:
Οι μητέρες μέσα από το πρόγραμμα αυτό θα δουν το σώμα τους να μεταμορφώνεται , να δυναμώνει και να επανέρχεται στη σωστή του στάση.Μαζί με το μωρό της , με χαρά και με τραγούδι! Η Γιόγκα θεωρείται ιδανικός τρόπος για να ξαναβρούν οι νέες μητέρες τη φόρμα τους, αφού σέβεται τα όρια του σώματος και μπορεί να ξεκινήσει από τη πρώτη κιόλας μέρα μετά τη γέννα! Το σώμα “αναρρώνει” από την εγκυμοσύνη και τον τοκετό και φτάνει σε επίπεδα ζωτικότητας και υγείας πολύ καλύτερα από προηγουμένως.
Το μάθημα εξελίσσεται ευχάριστα συγχρόνως με  αλλαγές πάνας και τάισμα μπεμπονιών!!!
Εγγραφές για τα τμήματα του Σεπτέμβη στείλτε email εδώ yogamamagr@gmail.com

Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010

γραμμα στη μαμα

Slide 1
Μανούλα μου,
Αγκαλιά , νανούρισμα, χάδια, μαλάξεις. Τόσες τροφές πιο αναγκαίες από τις  βιταμίνες .Αγάπη .Νιώθω μια καινούργια ζαλιστική ελευθερία .Δεν είμαι αυτό το μικρό κορμάκι μου λες . Είμαι κάτι πιο μεγάλο  ...Το σώμα σου είναι σώμα μου. Εγώ κι εσύ μαζί .Αφή .Σε κάθε μάλαξη και μια καινούργια αίσθηση. Δεν είμαι οι αισθήσεις μου μου λες .Σε κάθε ασάνα γίνεσαι τα χέρια μου και γίνομαι η προέκταση των δικών σου. Ανοίγουμε κλείνουμε , αναπτύσσονται τα κύτταρα μου , οι νευρώνες μου πολλαπλασιάζονται με κάθε τραγούδι, διακλαδώνονται σε κάθε στίχο. Στρίβουμε και ελίσσομαι, τι σημαντικό για τη ζωή , ενεργοποιείς όλα τα  πρώιμα συστήματα μου  .Η αγκαλιά σου θάλασσα των δυνατοτήτων μου . Μαθαίνω να κολυμπώ στις μελλοντικές προκλήσεις της ζωής. Το σώμα μου απλωμένο παντού βρίσκει ένα λιμάνι στα χάδια σου και την αγκαλιά σου . Ο νους μου συγκεντρώνεται , μαθαίνω το περιβάλλον και πως να συμπεριφέρομαι Μου δίνεις ερεθίσματα. Πάνω  κάτω . Ισορροπώ και εξοικειώνομαι  με τα ύψη . Mε τους φόβους . Κοίτα με δε φοβάμαι! Θεραπεύεις το πρώιμο τραύμα της ύπαρξης μου . Ανταποκρίνομαι στη φωνή σου , στο άγγιγμα σου , στη  μaτιά σου  και όσο μου αφιερώνεσαι τόσο αφήνομαι στην αγκαλιά των αγαπημένων χεριών που ανοίγουν το δρόμο μου .Χαλαρώνεις , χαλαρώνω, δεν πειράζει μου λες , δε βιαζόμαστε. Αναπνέω όπως αναπνέεις. Όπως  πριν από καιρό που ανέπνεα από το είναι σου . Από την ψυχή στο σώμα και από το σώμα στην ψυχή . Είναι ένα αυτά μου λες! Με οδηγείς με την αφή  στο καινούργιο μονοπάτι που θα διαβώ μόνος μου. Ούτε εσύ ούτε εγώ ! Εμείς μαζί ! Αγκαλιά , ανάσα με την ανάσα...Η κάθε αίσθηση σπρώχνει τα όρια λίγο πιο πέρα, κάνοντας τον κόσμο μεγαλύτερο , πλουσιότερο.
...αυτα θα μου ελεγε ο γιός μου σήμερα που κλείνουμε  6 μήνες μαζί. Με γιογκα , με μασαζ , με ρεφλεξολογια περασαμε ολα τα εμποδια ! Και τωρα που σας μιλαω κοιμαται στο χερι μου ευτυχισμενος...