Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012

Ιδού το παράδειγμα


Είναι η ιστορία μιας μαμάς που πήγε το εξάχρονο παιδί της στο σπίτι του Mahatma Gandhi.










Αυτή τον παρακάλεσε:
- Σε παρακαλώ, Mahatma, πες στο παιδί μου να μην τρώει άλλο ζάχαρη.
- Είναι διαβητικό και βάζει σε κίνδυνο τη ζωἠ του κάνοντάς το.
- Εμένα δεν με ακούει και υποφέρω για το ίδιο.
Ο Gandhi σκέφτηκε και είπε:
- Λυπάμαι κυρία.
- Τώρα δε μπορώ να το κάνω.
- Φέρε μου το παιδί σου σε δεκαπέντε μέρες.
Απορημένη η γυναίκα τον ευχαρίστησε και του υποσχέθηκε ότι θα έκανε αυτό που της ζήτησε. Μετά από δεκαπέντε μέρες γύρισε με το παιδί της. Ο Ghandi κοίταξε το παιδί στα μάτια δημιουργώντας μια μεγάλη σύνδεση και του είπε:
- Αγόρι μου, σταμάτα να τρως ζάχαρη.
Ευγνώμων, αλλά απορημένη, η μητέρα ρώτησε:
- Γιατί μου ζητήσατε να το φέρω μετά από δύο εβδομάδες;
- Θα μπορούσατε να του είχατε πει το ίδιο την πρώτη φορά που ήρθε.
Ο Gandhi απάντησε:
- Πριν από δεκάμεντε μέρες, εγώ έτρωγα ζάχαρη.
Πηγή: ιστορία από το βιβλίο  cuento del libroAplícate el cuento”, ιστορίες συναισθηματικής οικολογίας του Jaume Soler και της Mercè Conangla.