Σήμερα σε γνωστό "νυχάδικο" βορείων προαστείων , (που αναγκάζομαι να πηγαίνω επειδή είναι απο τα λίγα που χρησιμοποιούν κλωστή για αποτρίχωση)η υπεύθυνη του καταστήματος μου είπε -Πωπω δεν έχασες καθόλου τα κιλά της εγκυμοσύνης, αφού πρώτα είδε στην τηλεόραση τη Σίσσυ Χριστίδου και αναφώνησε-Πώπω φακλάνα η Σίσσυ, τι μπράτσο ειναι αυτο?(παρεπιπτόντως κοίταξα την ΤΙΒΙ και εκτός του οτι η Σίσσυ είναι πανέμορφη έχει και το μισό μπράτσο απο μένα)
Μετά αναφέρθηκε στο μωράκι μου λέγοντας πόσο ήσυχο και καλό παιδάκι είναι, επειδή είναι Αιγοκαιράκι!!!. Ε εκεί έχοντας Ελίνα μου το γράμμα σου απο εχθές να τριβελίζει το μυαλό μου, ξεσπάθωσα.
Ε όχι κυρά μου δεν είναι ησυχο απο ζώδιο το παιδί!!! , και φώναζα και λίγο μήπως και σπάσει καμια σιλικόνη απο τα ζυγωματικά της και ακούσει καλύτερα. Και εξιστόρησα,εν τάχει,όλα τα παραπάνω .Γέννησα φυσιολογικά , εκανα όλο το πακέτο του co-parenting , δηλαδή αποικλειστικό θηλασμό, co-sleeping μέχρι όσο πάει,τον φόρεσα στο μάρσιπο,δεν του εδωσα πιπίλα, ναι αφησα το στήθος για αυτό,δεν έφυγα για το γυμναστήριο να χάσω γρήγορα τα κιλά( και να είμαι φακλάνα),σταμάτησα τη γιόγκα για να αφιερωθώ στο θήλαστρο κ στον αποκλειστικό θηλασμο που προσπαθούσα να εγκαθιδρύσω, ναι δεν αγόρασα ριλάξ , πάρκο και στράτα, δεν τον πάρκαρα πάνω απο δίωρο σε γιαγιά ούτε σε νταντά, δεν έχω ψωνίσει και δουλέψει για 2 χρόνια και ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΕΣΥ ΟΤΙ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΕΙΝΑΙ ΗΣΥΧΟ ΛΟΓΩ ΖΩΔΙΟΥ!!????????
Πήγε να μιλήσει και να πει ότι είναι γονιδιακό το θέμα.
ΕΕΕΕΕΕΕ ΟΧΙ ΝΙΣΑΦΙ...Το καταλαβαίνω μια μάνα να κάνει όσα της ταιριάζουν σαν χαρακτήρας και αν δεν γίνεται να θηλάσει αποκλειστικά πάλι το καταλαβαίνω.Υπάρχουν χίλιοι δύο τρόποι να αφιερώσεις παραγωγικό χρόνο με το μωρό σου. Αυτό που δεν αντέχω είναι να μου λένε οτι τα παιδιά είναι απο μόνα τους.Έχουν βγεί πόσες μελέτες πάνω σε αυτό .Να έχουν γεννήσει 2 και 3 παιδιά και να μην έχουν πάρει πρέφα οτι το παιδί είναι ο χρόνος και η φροντίδα που του διέθεσαν, το παιδί είναι ο καθρέπτης τους ...
Σιγουρα παιζει ρολο και ο χαρακτηρας του παιδιου σου...Μπραβο σου για οσα εκανες,αλλα αν ειχες ενα απο φυση ταλιμπανακι, θα ηταν αλλιως τα πραγματα.Γιατι,πως να το κανουμε, παιζει ρολο και η προσωπικοτητα του παιδιου,στον τροπο που φερεται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣοφία μου , δυστυχώς δε μπορω να θυμηθώ που είχα βρεί το κειμενο με τις μελέτες για αυτο.Θα προσπαθησω να επανελθω δριμυτερη με επιστημονικα δεδομενα.Το υποσεινηδητο μας( και του μπαμπα του μωρου) παιζει πολλα παιχνιδια παντως. Και τα μωρα λειτουργουν με κεραιες πιο δυνατες απο αυτες της λογικής.Λειτουργουν σε αλλο μηκος κυματος γιατι δεν εχουν αναπτυξει λογικη.Διαβασε το "επαγγελμα μωρο" και θα καταλαβεις τι εννοω!
ΑπάντησηΔιαγραφήTo Pasxa taksideva gia Thessaloniki mesw Athinwn. Stin Athina taksidevame me ti Xristidou kai ton gioka tis. PRokeitai gai 2 glukutata plasmata xwris ixnos snompismou kai ufous. Episis i ka Xristidou einai mia kanonikotati panemorfi gunaika.Oute polu adinati alla oute kai faklana opws perigrafi i "nuxou".
ΑπάντησηΔιαγραφήYogaμανούλα μου, ο άντρας μου προσπαθεί να πείσει τους φίλους μας-νέους γονείς να είναι χαλαροί, ώστε να είναι και το παιδί τους χαλαρό, χαρούμενοι για να είναι και αυτό χαρούμενο, κοινωνικοί, για να είναι και αυτό κοινωνικό κτλ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ μαζί του, αλλά από την άλλη μάλλον δεν παίζει ρόλο μόνο αυτό... Διάβασα κάποτε ότι υπάρχουν μωρά που είναι από τη φύση τους "ανικανοποίητα".
Απ' όλες τις φίλες που γεννήσαμε μαζί, έχω -αντικειμενικά- το πιο ήσυχο μωρό. Βγάζει "Κιχ!" μόνο όταν πεινάει ή κάνει κακά (και λίγο με την παλινδρόμηση που υπέφερε 3-4 μέρες). Την υπόλοιπη μέρα είναι μες την τρελή χαρά.
Εγώ γέννησα με καισαρική, θήλασα μόνο 2 μήνες, χρησιμοποίησα ρηλάξ, της έδωσα πιπίλα (όχι ότι πεθαίνει για αυτήν) και δεν κοιμήθηκα μαζί της τα βράδια (μόνο μερικά πρωινά χουζουρεύουμε παρέα στο κρεβάτι). Έχω φίλες που γέννησαν τα μωρά τους φυσιολογικά, που τα θηλάζουν ακόμα, που κοιμούνται μαζί τους, που τα έχουν όλη μέρα αγκαλιά και όμως τα μωράκια δεν είναι τόσο ήσυχα όσο η μικρή μου.
Θεωρώ ότι τόσο εγώ όσο και οι φίλες μου κάνουμε τα αδύνατα δυνατά για να είναι το παιδί μας ευτυχισμένο, η κάθεμια με το δικό της τρόπο.
Τι γίνεται, όμως, και μερικά είναι παραπάνω γκρινιάρικα από τα άλλα;
Καλά για την τύπισσα που περιγράφεις, δεν έχω να κάνω ΚΑΝΕΝΑ σχόλιο!
yogamama,
ΑπάντησηΔιαγραφήκαταρχην σε ξερω απο το παρεντς,οπου εγραφες πριν καποιο καιρο.
ειμαι κ εγω μελος χωρις να εχω κανει ποτε δημοσιευση.
ειμαι νεα μανουλα με μωρο μολισ πεντε μηνων το οποιο ναι μεν θηλαζω,αλλα οχι αμεσα αλλα εμμεσα,δηλαδη με θηλαστρο.
και γω νιωθω συνεχεια να μην εχω θωρακα,αλλα οσο και αν προσπαθησα δεν τα καταφερα να εχω το μωρο στο στηθος.αυτο ομως που καταφερα και ειμαι πολυ περηφανη ειναι να δινω κατ αποκλειστικοτητα το δικο μου γαλα,με μπιμπερο μεν αλλα με περισση αγαπη.το μωρο μου δεν εχει μεινει ποτε μονο του,με νταντα η γιαγια παρα μονο 2 φορες,απο μαρσιππο αλλο τιποτα,3 εχουμε,φυσικα κοιμαται μαζι μας.και ερχομαι να σε ρωτησω αγαπητη μου,πως κανουμε τουσ αλλους που για ολα εχουν γνωμη να σταματησουν ν ασχολουνται μαζι μας και με το παιδι μας?γιατι εκτος του οτι μας πρηζουν ενιοτε μασς κανουν ν αμφιβαλλουμε για το αν κανουμε και καλα.δηλαδη σχολια του τυπου ΄΄εσυ φταις που ειναι ετσι ανησυχο,αφου το χεις μαθει να κοιμαται διπλα σου?΄΄ η το αλλο ΄΄τι εχεις λυσσαξει να του δινεις το δικο σου γαλα,γυφτισσα εισαι?,τοσα γαλατα υπαρχουν πια,τι προσπαθεις ν αποδειξεις?΄΄
και επειτα κατι αλλο.οι συναντησεις της ευτοκιας αφορουν μονο γιναικες που παρακολουθησαν τα σεμιναρια η γεννησαν εκει?
πως μπορει καποιος να παρει μερος
κατι τελευταιο,το μωρο μου ειναι 5 μηνων και πινει με μπιμπερο.γαλα υπαρχει αφθονο,λες να εχω ελπιδες να θηλαζει απο το στηθος?παντως καθε φορα που τη βαζω φαινεται ν αηδιαζει..
ps kai h korh moy einai aigokeraki...-)
Θα συμφωνουσα μαζι σας αν αγνοουσα οτι τα μωρα που ζουνε ακομα σε φυλες ΔΕΝ ΚΛΑΙΝΕ ποτε.Αν αγνοουσα οτι επι χιλιαδες χρονια τα μωρα ηταν τουλαχιστον για εναμιση χρονο κολλημενα πανω στη μανα τους και κοιμοταν( και ακομα κοιμαται) ολη η οικογενεια σε ενα κρεββατι. Τα μωρα του Ινδικου Ωκεανου δεν ακουμπανε τα ποδια τους στη γη. Και επισης τα μωρα ειναι το μονο ειδος στον πλανητη που δεν εχει την παραμικρη γονιδιακη εξελιξη εις τους αιώνες των αιώνων. Δηλαδη το νεογεννητο 500.000 χρονια πριν ειναι ακριβως το ιδιο με ενα σημερινο!!!Αυτο που αλλαξε ειναι ο τροπος που τα μεγαλωνουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μωρο σου Ολίβια μεγαλώνει ΜΕ ΜΙΑ ΜΑΝΟΥΛΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΆ ΠΑΡΟΎΣΑ(και ας μην θηλαζει). Ειναι πολυ λεπτες οι γραμμες μεταξυ του" ειμαι με το παιδι μου" και με το "ειμαι ουσιαστικά με το παιδι μου.Πολλες φορες μεσα στη μερα εχω νιωσει οτι δεν ημουνα ουσιαστικα μαζι του και φυσικα κανενας "απεξω" δεν μπορει να το διακρινει. Και οταν κανουμε μασαζ κ γιογκα νιωθω οτι γινομαστε ενα. Οτι ακουμπανε οι καρδιες μας.Καθε τι καινουργιο που εισαγω , νιωθω οτι την επομενη μερα εχει κανει πενταπλασια βηματα εξελιξης και καλης διαθεσης.
Εσυ απο οτι εχω καταλαβει εχεις κ ενα υπεροχο συντροφο μπαμπα ουσιαστικα παρων. Σημαντικοτατος παραγοντας που ξεχασα να αναφερω.
Φανταζομαι θα εχετε και εσεις γυρω σας δυσμοιρες μανες που "τα του μωρου" ειναι ολα δικη τους υποθεση κ τρελενονται φυσικα οι γυναικες ΟΛΟΜΟΝΑΧΕΣ ολη μερα με το μωρο. Διαβαστε το κειμενο που εχω εδω για το επαγγελμα μωρο καθως και αν πεσει στα χερια σας το"οταν κλαιει ενα μωρο". Εχει φανταστικη αναλυση πανω στην εξελιξη των παιδαγωγικών μεθοδων που περασαν απο την ιστορια καθως και αναλυση στην ανατροφη των παιδιων σε φυλες που υπαρχουν ακομα.Επισης το οτι δεν κοιμασαι μαζι ειναι κατι που σου ταιριαζει , αρα παραμενεις ο εαυτος σου ηρεμη , δεν πιεζεσαι για κατι και φυσικα υποσυνειδητα δεν περνας την πιεση στο μωρο σου. Μην υποτιματε το υποσυνειδητο. Θυμηθειτε το σκιτσο που περιγραφει τον ανθρωπο σαν ενα παγοβουνο κ ολος ο ογκος βρισκεται κατω απο τη θαλασσα. Μετα φανταστειτε τα μωρα να επικοινωνουν (απο φυση) μονο με το κομματι κατω απο τη θαλασσα!!!!!
Το καταλαβαίνω αυτό το "Δεν ήμουν ουσιαστικά με το παιδί μου". 1-2 φορές έχω πιάσει τον εαυτό μου να κλαψουρίζει για μια μέρα που πέρασε χωρίς να έχω ιδιαίτερο touch μαζί της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Μάνος με κοιτάει σαν εξωγήινη και δεν το καταλαβαίνει, αφού η μικρή είναι ΟΛΗ ΜΕΡΑ δίπλα μου... Απλά είναι κάποιες μέρες που για παράδειγμα θα ήθελα να της προσφέρω περισσότερα χαμόγελα... Αν είναι δυνατόν, μάλιστα, να την κάνω ΟΛΗ ΜΕΡΑ να χαμογελάει!!!
Μαρακι μου κοντα γεννησαμε αχ συγκινηση.Να σου ζησει το πιτσιποπακι σου!Ακομα και ο Βουδας ελεγε μην πιστευετε κανεναν ακομα κιεμενα τωρα που σας το λεω χαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικα και ωραια αλλαζεις θεμα και δεν απαντας σε κανεναν.Το κανω συνεχεια και εχω υσηχασει-Λες σορρυ τωρα που το θυμηθηκα μπλα μπλα μπλα!!!Το ΠΑΙΔΙ ειναι πανω απο ολα, θα θυμασαι
Για το θηλασμο τα διαβασες δηλαδη περασα απο χοντρο λουκι κ στο τελος τα καταφερα.Οπως εχω ξαναπει δεν ξερω αν με βοηθησαν τα θηλαστρα και το ξενο που ξεκινησα να του δινω για κανα μηνα. Ειμαι σχεδον σιγουρη οτι επαιξε ρολο που βγηκαμε εξω με αλλες μανουλες-ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΜΟΥ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ. Στη θεση σου θα επικοινωνουσα με Αγλαια γιατι αυτη ειναι πολυ εμπειρη στο θεμα.Καλε αυτη κανει κ μανες με υιοθετημενα ζουζουνακια να θηλασουν.Επισης κανε και οτι σου λεει η καρδια σου. Αν νιωθεις αρκετα δυνατη ΔΩΣΤΑ ΟΛΑ αν οχι παλι δεν πειραζει.Ειμαι σιγουρη οτι μπορεις να τα καταφερεις ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ!Και πιστεψε με ειναι τοσο ομορφο το συναισθημα που θα ξεχασεις ολους τους αορατους θωρακες μεμιάς κοπελα μου.Περιμενω νεα!
Ευτοκια διαβασε εδω στο παρεντς
http://www.parents.gr/forum/showthread.php?p=1577096&posted=1#post1577096 , για να μην ξαναγραφω η δυσμοιρη
απλά πολλές φορές ξεχνάμε ότι πολλά ξεκινούν και από τη στιγμή της σύλληψης! Πιστεύετε ότι μωρά που προέκυψαν λόγω "ατυχήματος" και μωρά που οι γονείς τους τα έψαχναν συνειδητά, συναισθηματικά είναι το ίδιο καλυμμένα; Ο πατέρας επίσης παίζει βασικό ρόλο στη συναισθηματική ισορροπία της εγκύου και κατά συνέπεια του μωρού, παρόλο που το βάρος πέφτει σαφώς στη μητἐρα. Σας προτείνω ένα βιβλίο The secret life of the unborn child, είναι πολύ κατατοπιστικό. Δε ξέρω αν είναι μεταφρασμένο στα ελληνικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήmamaole kala ta les. Ενας μπαμπας που κραταει ευτυχισμενη τη μαμα δυσκολα να εχει κλαψιαρικο μωρο .Γιατι η μαμα ειναι ο καθρεπτης του μωρου και τουμπαλιν. Το εχει πει και ο Βιννικοτ ο μεγαλυτερος παιδοψυχολογος του αιωνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου, είμαι το papaki70 του parents. Έχουμε μιλήσει όταν εξιστορούσες τη γέννα στο σπίτι. Τις πρώτες μέρες που γεννήθηκε έχασα πολύτιμο χρόνο. Μετά πήρα το αίμα μου πίσω. Συμφωνώ με αυτά που λες. Είμαι ήρεμος άνθρωπος και γω και ο άντρας μου, το μωρό μας κοιμάται μαζί μας, θηλάζει ακόμα μετά από 16 μήνες και το κλάμα του δεν το άκουσα ποτέ (εκτός τώρα που σκουντουφλάει από τα τρεχαλητά). Ήμουν και είμαι με ένα "τθιτθι" -που λέει και ο γιος μου- απ'έξω, μπουκάλι δεν ξέρει τι θα πει από 7 ημερών που κατάφερα να του το κόψω (γιατί το καλό μου μαιευτήριο πρόλαβε να του το μάθει), πιπίλα επίσης δεν πήρε και γενικά τον πρώτο χρόνο ζωής του είμασταν αυτοκόλητοι (μετά πήγα στη δουλειά και άρχισα να τον αφήνω λίγες ώρες). Έχω να δηλώσω ότι παρόλο που είναι "μαμόθρευτο" (αφού θρέφεται ακόμα από μένα), είναι κοινωνικός σε βαθμό αηδίας, ήρεμος, καθόλου εξαρτημένος από μένα, μες την τρελλή χαρά, άκακος, υπάκουος και χαδιάρης. Είμαι σίγουρη ότι έπαιξε ρόλο η ανατροφή του και όχι η ιδιοσυγκασία του μόνο. Δεν με άκουσε να φωνάζω, το "ΟΧΙ" το ακούει λίγες φορές τη μέρα όπου είναι πραγματικά απαραίτητο, οι ανάγκες του ικανοποιούνταν κατευθείαν και δεν εννοώ τις υλικές, βγαίνουμε βόλτες μες τον κόσμο από την 12 μέρα που γεννήθηκε, κυλιόμαστε στα χώματα, αγκαλιάζουμε ζωάκια, φυτεύουμε, σκάβουμε, έχουμε έναν μπαμπά παρόν παρόλο που δουλεύει πολλές ώρες και γιαγιάδες και παπούδες που ασχολούνται μαζί του. Τι άλλο θέλει ένα μωρό για να είναι χαρούμενο? Αγάπη και ουσιαστική αφοσίωση και το πιο γκρινιάρικο μωρό γίνεται γατάκι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑααα και να προσθέσω ότι το παιδί μου είναι υδροχόος. Τελικά πολλά κοινά έχει με τον αιγόκερο!χιχι...Τα κιλά μου άρχισαν να φεύγουν μόλις ήρθε 4-5 φορές οι περίοδος και ξεπρίστηκα. Εμένα μου ήρθε στους 9 μήνες. Έτρωγα πολύ και πάλι έχανα. Πολύ αργά μεν γιατί το λίπος το έπαιρνε το μωρό σταδιακά αλλά έχανα τρώγοντας και χωρίς να στεναχωριέμαι που ήμουν στρουμπουλούλα. Στους 13 μήνες που αραίωσε λιγάκι από τον θηλασμό και είχα παραπάνω χρόνο, ξαναξεκίνησα γυμναστική και μέσα σε 2 μήνες το σώμα μου (που θυμήθηκε ότι γυμναζόταν παλιά) είχε τεράστια διαφορά. Ακόμα χάνω και χωρίς καμιά ιδιαίτερη διατροφή. Άκουσα τις ανάγκες του σώματός μου και του παιδιού μου και με δικαίωσαν. Μείνανε 2 κιλάκια ακόμα από τη γέννα και 3 από παλιές αμαρτίες πριν την εγκυμοσύνη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόλις ξαναρχίσεις τη yoga θα δεις που θα βρεις το ρυθμό σου πάλι και γρήγορα σχετικά αφού το σώμα σου είναι μαθημένο.
μμμ τελικά Μαράκι παρατηρώ ότι καμία που θηλάζει δεν έχει χάσει κιλά. Μερικές πήραν κιόλας!Ασε και εγω απο τα άγχη των πολυεθνικών είχα βάλει 10 πρίν την εγκυμοσύνη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΒασικά δε με νοιάζει καθόλου να κρατάω ακόμα πάνω μου λίγο απο το σπίτι του μπουμπούκου μου!Ασε που ξεκινάω αύριο τα baby yoga με το μωρό μαζι οπότε όλα θα γίνουν από μόνα τους όπως γίνεται μέχρι τώρα , χαλαρά, με αγάπη , χωρίς βιασύνες.
Η αλήθεια είναι ότι το λίπος αποδομείται πολύ αργά και δεν το καις γρήγορα για να μπορεί να θρέψει το μωρό. Αλλά κακά τα ψέμματα εγώ τρώω 2 πιάτα φαγητό για μεσημεριανό δεν έκανα και διατροφή για να δω αποτελέσματα. Αντίθετα είδα ότι έβαλα, αλλά μόνο 2 κιλά και αυτά για λίγο χρονικό διάστημα. Γιαυτά που έτρωγα έπρεπε να πάρω τα 3πλάσια. Μόλις όμως αδιαθέτησα είδα διαφορά σε λίγους μήνες και μόλις ξεκίνησα και γυμναστική άρχισε κατευθείαν η επαναφορά. Ε τα τελευταία 2 κιλά μαλλον θέλουν και διατροφή. Αλλά στην εγκυμοσύνη έτρωγα για 5!!! Έσκασα και πάλι λίγα έβαλα (18-19). Το σπαστικό είναι ότι βλέπεις άλλες σε 3 μήνες να ναι όπως πριν αλλά όσες θηλάζουν καθυστερούν λίγο. Τι πειράζει όμως? Κακά τα ψέμματα αν το βάλεις πραγματικά στόχο θα χαθούν τα κιλά. Απόλαυσε τώρα τη μοναδική σχέση με το μωρό και όλα τα πράματα στον καιρό τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφού θα ξεκινήσεις και baby αθλητισμό τι άλλο θες!!! Το μπρατσάκι της Σίσσυς θα ξεφουσκωσει πριν το παρεις χαμπάρι.
Γεια!!! είμαι καινούργια αναγνώστρια!! (η annoulasmom είμαι )χαίρομαι πολύ που σε βρήκα και έχω τόσα πολλά να διαβάσω στο blog σου!
ΑπάντησηΔιαγραφή(ψανχω το email σου)
Γεια σου. Καταρχήν να σου συστηθώ Είμαι η Μαρία
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου άρεσε αυτό που είπες οτι τα μωρά του Ινδικού Ωκεανού δεν ακουμπάνε τα πόδια τους στην γη μέχρι 1,5 χρονών και εμάς εδώ οι γιαγιάδες με καταπιέζουν. "Μην το παίρνεις αγκαλιά θα κακομάθει, μην το κοιμίζεις στο κρεβάτι σου κτλ"
Είμαι πολύ περήφανη που παρόλο του γεγονότος οτι όλοι ήταν αντίθετοι εγώ άκουσα το ένστικτό μου και παραιτήθηκα για να μεγαλώσω τον Νικόλα. Που τον κοιμίζω στο διπλό αγκαλιά μου και μετά τον βάζω στο κρεβάτι του, και άμα ξυπνήσει και θέλει να έρθει τον ξαναπέρνω στο δικό μου. Που τον έχω κατσιάσει από τα πολλά φιλιά και τις πολλές αγκαλιές. Και κυρίως που ότι & όποιος μου έφερνε στεναχώρια και δύσπνοια με την κακεντρέχια του σε ότι αφορά το παιδί μου, έπαψα να τον βάζω σπίτι μου.
Φιλάκια
Εγώ παλι με τον αποκλειστικό θηλασμό έχασα όλα τα κιλά μέσα σε 9 μήνες (και είχα βάλει μπόλικα!) Κάνω ωστόσο βίγκαν διατροφή, και ίσως παίζει και αυτό ρόλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσον αφορά όμως τα σχόλια περί μαμάδων που δεν χάνουν αμέσως τα κιλά, με ενοχλούν πάρα πολύ. Νισάφι πια με αυτή τη μανία με τις σκελετωμένες ~ Όσο είσαι έγκυος, αν δεν βάλεις πολλά κιλά, σου λένε ότι δεν τρως αρκετά καλά και μόλις γεννήσεις, περιμένουν όλοι πως και πως να σου την πούνε γιατί έχεις ακόμη τα κιλά της εγκυμοσύνης. Είναι τραγικό...
Ακολουθήσαμε κι εμείς (και ακόμη ακολουθούμε) τις αρχές του attachment parenting και όσους δεν συμφωνούν, τους γράφουμε απλά στα παλιά μας τα παπούτσια. Είναι εμφανέστατη η θετική επίδραση του AP στα μωρά, και δεν μπορεί κανείς να μας αλλάξει γνώνη. :)))