Σε φωνάζω Καλομοίρη - εισαι Καλομοίρης!

Το μέλλον και η μοίρα  των παιδιών περνάνε μέσα από την κούνια τους. Ήδη από τη στιγμή της γέννησης του το μωρό αναμετριέται με τις επιθυμίες των γονιών και μαθαίνει να είναι συνεπές στο ρόλο που εκείνοι προσδοκούν .Το «επάγγελμά» του δεν είναι καθόλου ξεκούραστο.

Ο ψυχαναλυτής Μπερτραν Κράμερ αναλύει στο «επάγγελμα μωρό» τους μηχανισμούς  αυτής της τόσο ξεχωριστής σχέσης που συνδέει το νεογέννητο με τους γονείς του.

Η ευαισθησία του μωρού στα μηνύματα της μητέρας είναι τέτοια , ώστε μπορούμε να θεωρήσουμε ότι κατά τη διάρκεια των αλληλοεπιδράσεων τους οι δύο πρωταγωνιστές  είναι σε μια συνεχή συζήτηση. Αν μια συγκεκριμένη γκριμάτσα της μητέρας εμφανίζεται μετά από μια δεδομένη συμπεριφορά του μωρού αυτό θα θεωρεί τη σύνδεσή τους σαν μια σχέση αιτίου αποτελέσματος. Με τη συμπεριφορά της η μητέρα «λέει» στο μωρό της αυτό που περιμένει από αυτό , αυτό που μπορεί η δε μπορεί να κάνει , αυτό που είναι πηγή ευχαρίστησης ή δυσαρέσκειας γι’ αυτή . Εσωτερικεύοντας αυτά τα μηνύματα το μωρό θα μάθει τι μπορεί να μοιραστεί με τη μητέρα του και τι του απαγορεύεται να μοιραστεί μαζί της υποχρεώνοντας το στη μοναξιά της αδυναμίας επικοινωνίας. Με βάση αυτή την εσωτερική αναπαράσταση θα αναπτύξει την εικόνα του για τον εαυτό του, συντελώντας έτσι στην ανάδυση του ατόμου του. «Να ποιος είμαι!».

Μην αναρωτιέστε γιατι το μωρό δε πάει σήμερα στην αγκαλιά του μπαμπά . Μήπως τον βρίζατε μπροστά στο μωρό, επειδή ξέχασε να  πληρώσει το κινητο;Όπως καταλαβαίνετε εκφράσεις του τύπου «είναι γκρινιάρα από τότε που γεννήθηκε» η «στον παππού του έμοιασε το παιδί κ δεν χαμογελάει καθόλου» είναι τουλάχιστον καταστροφικές. Συνήθιζα να λέω - τον κακομοίρη κρυώνειειειει μωλε, και έδωσα όρκο κάθε φορά που μου έρχεται αυτη η εκφραση να την μετατρεπω σε  «τον καλομοίρη!! ». Αφού είναι ραντάρ τα μωρά ας του δώσουμε μόνο θετικά ραδιοκύματα . Οι καλές προβολές κάνουν τα καλά μωρά!  

Κείμενο εισαγωγής απο το βιβλίο «Επάγγελμα μωρό» Μπερτραν Κραμερ-εκδοσεις Καστανιώτη