Πέμπτη 3 Ιουνίου 2010

0,9 % Ο ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΣ ΘΗΛΑΣΜΟΣ(ΜΕΤΑ ΤΟΥΣ 6 ΜΗΝΕΣ) ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Και της μαμάς το γάλα...
Υγιεινός, θρεπτικός και... οικονομικός ο θηλασμός, αλλά οι ελληνίδες μητέρες φαίνεται πως τον αποφεύγουν

Κυριακή 16 Μαΐου 2010


Την ώρα που μια Σκανδιναβή θηλάζει το μωρό της στη σκιά ενός αρμυρικιού κάπου στο Αιγαίο, μια Ελληνίδα κλείνεται στο παραπλήσιο ενοικιαζόμενο δωμάτιο και αποστειρώνει μπιμπερό προκειμένου να ταΐσει το μόλις λίγων μηνών μωρό της με υποκατάστατο μητρικού γάλακτος. Εγκλωβισμένη σε ταμπούοι περισσότερες θηλάζουν ακόμη μακριά από τα μάτια του κόσμου- και μύθους που θέλουν το γάλα της να μη φτάνει και το παιδί της να πεινάει, η Ελληνίδα σε μεγάλο ποσοστό δεν καταφέρνει να θηλάσει.

Σε ιδιωτικά μαιευτήρια που διατείνονται τη φιλικότητά τους προς τον μητρικό θηλασμό συνταγογραφείται κατά κόρον ξένο γάλα, παρ΄ ότι το υπουργείο Υγείας απαιτεί η συνταγογράφηση υποκαταστάτων μητρικού γάλακτος να συνοδεύεται από ιατρική γνωμάτευση που να εξηγεί τους λόγους για τους οποίους το μωρό δεν μπορεί να θηλάσει αποκλειστικά. Ο δε Διεθνής Κώδικας Εμπορίας Υποκαταστάτων Μητρικού Γάλακτος καταστρατηγείται στα περισσότερα μαιευτήρια. Αυτό είχε συμβεί στην Ευρώπη και στην Αμερική κατά τη δεκαετία του ΄60. Ηταν η εποχή που η σεξουαλική απελευθέρωση και ο φεμινισμός απαίτησαν την «αποδέσμευση» του παιδιού από το στήθος.

Στην Ελλάδα δεν ήταν τόσο οι «μοντέρνες» αντιλήψεις όσο η ανάγκη αποτίναξης της ανάμνησης της φτώχειας που έκοψαν τα δεσμά του μητρικού θηλασμού με τη νέα εποχή. Η μάνα που θήλαζε το παιδί της παρέπεμπε σε μια φτωχή επαρχιακή Ελλάδα που όλοι ήθελαν να ξεχάσουν. Και ξαφνικά, στον ανεπτυγμένο κόσμο η αλυσίδα μεταφοράς γνώσης γύρω από τον θηλασμό από τη μία γενιά στην άλλη έσπασε. Σήμερα καμία μας δεν έχει μια έμπειρη μαμά να της «διδάξει» τον θηλασμό. Ενδεικτικά τα ποσοστά ξεκινούν από το 89,7% των βρεφών κατά την έναρξη αλλά μόλις το 41,1% τρέφεται αποκλειστικά με μητρικό θηλασμό, ποσοστό που στον έκτο μήνα ζωής έχει πέσει στο 0,9% (22% με συμπλήρωμα)! Σύμφωνα με έρευνα του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού και της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας (Τομέας Υγείας Παιδιού, Ι. ΑντωνιάδουΚουμάτου και συνεργάτες, 2009), οι καταγόμενες από την Αλβανία μητέρες θηλάζουν κατά τον έκτο μήνα σε ποσοστό 51% έναντι 19% για τις Ελληνίδες... Από όσες συνεχίζουν να θηλάζουν κατά τον τρίτο μήνα οι απόφοιτες ΑΕΙ φτάνουν το 51% έναντι του 33% που εκπροσωπούν οι απόφοιτες δημοτικού...

Τα αποτελέσματα της χρηματοδοτούμενης από το υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης μελέτης είναι απογοητευτικά, σε «σημείο κοινωνικής παθολογίας» σχολιάζει η Μαρία-Αδαμαντία Μαλλιαρού, αναπληρώτρια διευθύντρια Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος της Εθνικής Επιτροπής Μητρικού Θηλασμού. Τη συναντήσαμε στο Κολέγιο Αθηνών στην 42η Θεραπευτική Ενημέρωση της Α΄ Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. «Οι μισές γυναίκες της μελέτης δήλωσαν ότι σταμάτησαν να θηλάζουν λόγω ανεπαρκούς γάλακτος, κλασική δικαιολογία μη θηλασμού που δείχνει πόσο ανεπαρκής είναι η εκπαίδευση και πληροφόρηση τόσο των μητέρων όσο και των υγειονομικών που ασχολούνται με αυτές. Ο μητρικός θηλασμός είναι μια τέχνηπου χάσαμε στην Ελλάδα» σημειώνει. Και καταλήγει: «Το δικαίωμα της μητέρας να αρνηθεί τον θηλασμό γίνεται αποδεκτό.Το δικαίωμα του παιδιού όμως να θηλάσει ποιος το προασπίζεται;». Οργανισμοί όπως η UΝΙCΕF και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) συστήνουν μητρικό θηλασμό ως τα δύο χρόνια και πλέον, εφόσον μητέρα και παιδί το επιθυμούν. Στη χώρα μας το βάρος έχει πέσει στην Εθνική Επιτροπή Μητρικού Θηλασμού, η οποία (επαν)ορίστηκε το 2005 με πρόεδρο τον καθηγητή Παιδιατρικής Γεώργιο Χρούσο, διευθυντή της Α΄ Πανεπιστημιακής Παιδιατρικής Κλινικής στο Νοσοκομείο Παίδων «Η Αγία Σοφία». Ηδη έχει ξεκινήσει η διαδικασία για την ανάπτυξη Φιλικών για τα Βρέφη Νοσοκομείων (Βaby Friendly Ηospitals), αξιολόγηση που γίνεται από τον ΠΟΥ. Με πρωτοβουλία της Επιτροπής αποτυπώθηκαν για πρώτη φορά τα ποσοστά μητρικού θηλασμού σε εθνικό επίπεδο.

ΔΙΑΣΗΜΕΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΣ

«Είναι δωρεάν, κάνει τις αισθήσεις να λειτουργούν και είναι πάντα διαθέσιμο. Είναι καθαρό, φρέσκο, στη σωστή θερμοκρασία και όμορφα συσκευασμένο. Το μητρικό γάλα είναι για τα μωρά». Αυτά λένε οι Νορβηγοί στο ενημερωτικό φιλμ για τον θηλασμό «Βreast is best» («Το στήθος είναι το καλύτερο»). Οι ελληνίδες μητέρες φαίνεται όμως να έχουμε ξεχάσει ή να μην έχουμε διδαχθεί σωστά τα οφέλη του θηλασμού. Σήμερα αναρωτιόμαστε γιατί.
Γοητευτικές και σύγχρονες μαμάδες όπως (κάτω και από αριστερά) η Ελ Μακ Φέρσον, η Μόνικα Μπελούτσι, η Τζέρι Χολ, και η Τζόντι Φόστερ δηλώνουν υπερήφανα ότι θήλασαν τα παιδιά τους. Και στα εικαστικά ο θηλασμός έχει μια ιδιαίτερη θέση.Η εικόνα της «Παναγίας θηλάζουσας» του Ολλανδού Ρομπέρτο Καμπέν(αριστερά), η οποία ανήκει σήμερα στην Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου,ήταν τολμηρή για το 1430 που δημιουργήθηκε.

Διαβάστε περισσότερα για Το ξεκίνημα του θηλασμού

21 σχόλια:

  1. Λοιπόν, το σκεφτόμουν σήμερα Yogamama μου....

    Όταν γέννησα, δεν υπήρχε ούτε μία φρεσκομανούλα που δεν προσπάθησε με νύχια και με δόντια να θηλάσει (εξαιρούνται 1-2 μανούλες που ήταν το τρίτο τους παιδί και το έκαναν συνδυαστικά). Πιστεύω πως το βασικό πρόβλημα είναι ο "πειρασμός" της ευκολίας του ξένου. Νυστάζω, ας δώσω λίγο ξένο... Μα γιατί πεινάει; Ας δώσω λίγο ξένο... Πού να θηλάζω τώρα στο εστιατόριο; Ας πάρω μαζί μου λίγο ξένο...

    Ρε παιδί μου, είναι κάπως σαν το τσιγάρο (ακραίος παραλληλισμός, αλλά μας κάνει). Ξέρεις ότι σου κάνει καλό να ΜΗΝ καπνίζεις, αλλά με το πρώτο ζόρι, ξέρεις ποιο περίπτερο "διανυκτερεύει" για να πάρεις τσιγάρα...

    Έχω καταλήξει ότι θηλάζουν για πολύ καιρό, μόνο όσες τα βρήκαν εύκολα από την αρχή (ναι υπάρχουν και τέτοιες μαμάδες και τέτοια μωρά), ή όσες ζορίστηκαν τρελά και τελικά τα κατάφεραν...

    Οποιαδήποτε ενδιάμεσα απλά τα εγκαταλείπει...

    Ξεκίνησα σήμερα να γράφω τη δική μου ιστορία θηλασμού, θα ήθελα όταν τη διαβάσεις να μου πεις τη γνώμη σου!

    Φιλάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είναι όντως απογοητευτικά τα ποσοστά στην Ελλάδα. Ευτυχώς εδώ στη Βαρκελώνη τα πράγματα είναι καλύτερα, υπάρχει μεγαλύτερη ενημέρωση σε σχέση με το θηλασμό και οι διάφορες ομάδες στήριξης και προώθησης του θηλασμού κάνουν σωστή δουλειά και προσφέρουν πραγματική βοήθεια. Χαίρομαι πραγματικά να βλέπω γύρω μου μαμάδες που συνεχίζουν να θηλάζουν σε ηλικία 2, 3 ετών τα παιδιά τους και αρνούνται κατηγορηματικά να τους δώσουν αγελαδινό γάλα.Εμείς συνεχίζουμε μετά από 16 μήνες σχεδόν ακάθεκτες και προς το παρόν δεν υπάρχει καμία ένδειξη διακοπής. Μας αρέσει, χαλαρώνουμε, είναι το καταφύγιό μας και η επαφή με τη μαμά, τη στιγμή του θηλασμού σταματάει όλος ο κόσμος και είμαστε εκείνη και εγώ μόνες στον πλανήτη!
    Νομίζω ότι χρειάζεται δουλειά από όλους μας να αλλάξουμε τα πράγματα, να γυρίσουμε στη γενιά των γιαγιάδων μας, γιατί ξεχνάμε ότι έχουμε να κάνουμε με το μέλλον!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Και μαλιστα μου ελεγε χθες η περιβοητη γυναικολογος η Αριστη , οτι καποτε νομιζε οτι δυσκολευονται τα παιδακια της Καισαρικης αλλα εχει καταληξει οτι καμια σχεση . Καποια παιδακια με το που τα βαζει στο στηθος απλα δεν μπορουν , δεν θελουν...
    Ναι ανυπομονω να διαβασω την ιστορια σου Ολιβακι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μαμαολε μακαρι να φτασουμε τους μηνες σας χεχε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μαρία Ορφανίδου4.6.10

    Ολιβιάκι διαφωνώ μαζί σου. Θεωρώ ότι όσο πιο καλά ενημερωμένος είσαι τόσο πιο πολύ θα αντισταθείς στον πειρασμό. Είτε δυσκολευτείς είτε όχι είτε είσαι κάπου στη μέση, αν ξέρεις τι σε περιμένει ξέρεις και τι να κάνεις και αν προκύψουν δυσκολίες πως θα τις αντιμετωπίσεις.

    Μπήκα στον πειρασμό πολλές φορές αλλά στη σκέψη και μόνο ότι θα το δω με ένα μπουκάλι στο στόμα στεναχωριόμουν πιο πολυ γιατί θα πήγαιναν χαμένα τόσα ξενύχτια διαβάσματος για το θηλασμό. Μέχρι και τον 6 μήνα αναρωτιόμουν αν πεινάει!!! Από νωρίς όμως το πέταξα το ξένο από το σπίτι για να μην είναι άλλο πειρασμός. Ξένοιασα ρε παιδί μου. Αλλιώς ήταν στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Κάθε φορά που αποκοιμιόταν πάνω μου μετά από γεύμα έλεγα "ορίστε!είδες που είναι στο μυαλό σου?Μια χαρά χορταίνει το μωρό" Τους πρώτους 3 μήνες το μωρό έπαιρνε 1700 γραμμάρια κάθε μήνα μόνο από το δικό μου γάλα!! Ο γιατρός έτριβε τα μάτια του! Έκανε δική του καμπύλη πολύ πιο πάνω από αυτές του βιβλιαρίου. Κορδωνόμουν σαν γύφτικο σκεπάρνι που το σώμα μου τον έτρεφε και μάλλιστα τον έκανε ολόκληρο άντρα.

    Για 5 μήνες είχα πληγή στη θηλή μου από δική μου απροσεξία και κάθε φορά που θήλαζε πηδούσα από τον πόνο. Δεν ήθελα όμως να το εγκαταλείψω. βρήκα τι έφταιγε και πέρασε. Θέλει πείσμα και υπομονή και κυρίως κλειστά αφτιά.

    Παρόλα αυτά έχει ποτίσει η νοοτροπία του ξένου στο υποσυνειδητό μας μας που ακόμα και τώρα μετά απο 16 μήνες θηλασμού η μάνα μου με ρωτάει αν χορταινει!!!!! Α!!! Να σας πω ότι με φωνάζει επίσημα πια CLARA (Από την αγελάδα του Αρναούτογλου). Το Μαρία έχω να το ακούσω μήνες.

    Δε σκοπεύω να το κόψω ποτέ. Αν πάει φαντάρος και ακόμα ζητάει θα του δίνω.χχχ. Μόνος του θα αποφασίσει πότε θα αποθηλάσει και ας λέει ο καθένας το μακρύ του και το κοντό του!!! Είναι μαμόθρευτο (θρέφεται από τη μαμά) και το περηφανεύομαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μαριάννα4.6.10

    Συγχαρητήρια! Φοβερό άρθρο που λέει τα πράγματα ακριβώς όπως είναι...

    Εχω δύο παιδάκια και ζω στην Αγγλία. Τα θήλασα και τα δύο -το ένα μέχρι 9 μηνών, και το άλλο μέχρι 12 μηνών. Όλα αυτά τα χρόνια (από το 2006) διαβάζω τα fora και τώρα τα blogs με τις εμπειρίες των Ελληνίδων μαμάδων και σοκαρίζομαι και απογοητεύομαι από την έλειψη ενημέρωσης, αλλά ακόμη περισσότερο από την χείριστη αντιμετώπιση και έλειψη υποστήριξης των νέων μαμάδων από γιατρούς, παιδιάτρους και περιβάλλον (νοσοκομείο, αλλά και οικογένεια κτλ).

    Πιστεύω πως κανείς δεν πρέπει να επιβάλλει τον θηλασμό ή να πει αποτυχημένη μια μητέρα που -ίσως κατα βάθος- δεν θέλει να θηλάσει και έτσι ψάχνει δικαιολογίες (οπότε στην Ελλάδα έχει πολλές), αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αποθαρρύνεται κατα αυτόν τον ακραίο τρόπο ο θηλασμός. Όπως λέτε και εσείς "το δικαίωμα του μωρού στο θηλασμό ποιός του το στερεί;".

    Εν πάσει περιπτώσει, έχω καταλήξει πως χρειαζεται μια καμπάνια από το Υπουργείο Υγείας (ναι ξέρω πως τώρα δεν υπάρχουν χρήματα, αλλά ίσως με την κρίση αντιληφθεί ο κόσμος πόσο φθηνός και βολικός είναι ο θηλασμός) προώθησης του θηλασμού. Πώς γίνονται οι καμπάνιες π.χ. για το κάπνισμα, τον τουρισμό και το περιβάλλον (άσχετο, αλλά κατ'αυτά τα πρότυπα); Μόνο με εκπαίδευση, ενημέρωση και διαφώτηση/προπαγάνδα μπορεί να αλλάξει η στάση στην Ελλάδα απέναντι στο θηλασμό.

    Τέλος, χαίρομαι πολύ που χάρει στο internet διαβάζω τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερες ενημερωμένες και ψαγμένες νέες μητέρες!

    Ευχριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Βασιλική4.6.10

    Με αφορμή την εικόνα της Παναγίας της θηλάζουσας και συγγνώμη αν καταχραστώ τον χώρο σου, ελπίζω να το βρείτε ενδιαφέρον:

    Εκτός από την καθολική Παναγία Θηλάζουσα υπάρχει και η ορθόδοξη Γαλακτοτροφούσα.

    Εγώ προσωπικά έχω και τις δύο, γιατί η Θεία Μητέρα είναι πάντα Θεία Μητέρα ανεξαρτήτως δογμάτων φυσικά. Συγκεκριμένα η καθολική είναι αντίγραφο από το μουσείο Ελ Γκρέκο:

    http://en.fundacionmedinaceli.org/coleccion/img/obras/368.jpg

    La Sagrada Familia con Santa Ana

    και η ορθόδοξη σαν αυτή

    http://img67.imageshack.us/img67/8581/92891392591391592191391yu2.jpg

    που την κάναμε παραγγελία. Ήταν δώρο γάμου από την κολλητή μου που ήξερε την λατρεία που έχω στην συγκεκριμένη εικόνα της Παναγίας. Το παρασκήνιο της ιστορίας είναι ότι αρχικά ζήτησε από μια αγιογράφο – μοναχή να της την ζωγραφίσει η οποία της απάντησε ότι η συγκεκριμένη απεικόνιση είναι καθολική και βλάσφημη!!! Της είπα να μεταφέρει στην "συγκεκριμένη επαγγελματία πιστή" ότι είναι «ΠΑΝάσχετη» αλλά η φίλη μου ντράπηκε και απλά απευθύνθηκε αλλού. Μια πρόχειρη αναζήτηση στον ιστό για όποιον ενδιαφέρεται αποδεικνύει φυσικά το αντίθετο. Για μένα ούτως ή άλλως είναι αυτονόητο να υπάρχει εικόνα της Παναγίας να θηλάζει.

    Στα βαφτίσια της Μαρίας μου η μπομπονιέρα για τους «μεγάλους» ήταν μια μικρή ξύλινη εικόνα της Γαλακτοτροφούσας μέσα σε διάφανο κουτάκι.

    Εδώ και δυο χρόνια περίπου, γιατί πριν δεν υπήρχανε ή δεν τις είχα ανακαλύψει, το πρώτο δώρο που κάνω στις νέες μανούλες φίλες μου είναι πάλι αυτή η εικόνα. Αυτές που κρεμάμε με κορδέλα στην κούνια του μωρού, επάργυρη εικόνα ανάγλυφη, κολλημένη πάνω σε ροζ ή σιέλ βάση.

    Στην Μυτιλήνη την πρωτοείδα. Μια απλή μισοσβησμένη ξύλινη εικόνα. Η πιο ιδιαίτερη για μένα. Σε ένα εκκλησάκι - σπήλαιο στην περιοχή του κάστρου. Ευτυχώς δεν το ξέρουν πολλοί γιατί θα κινδύνευε να μετατραπεί (και αυτό!!!) σε τσίρκο… Οι γυναίκες της περιοχής το περιποιούνται με ιδιαίτερη φροντίδα και κατάνυξη.
    Τα πετρώματα του ναού κοντά στο ιερό σχηματίζουν δύο στήθη από τα οποία πάντα, ακόμα και σε περιόδους μεγάλης ξηρασίας, στάζει νερό που καταλήγει σε μια λακουβίτσα. Το «γάλα» της Παναγιάς.
    Η μνήμη της τιμάται στις 3 Ιουλίου.

    Καλή δύναμη και υπομονή σε όλες τις μαμάδες που ξεκινάν να θηλάσουν. Η Παναγία -Θεία Μητέρα- μαζί σας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Βασιλικη τελειο!!!!
    Μαριαννα καποια κοπελα μου ειχε στειλει email, νομιζω στην κομισιον δουλειει παρατηρητρια δε θυμαμαι ρε γαμ%$%^. Τελος παντων λεει οτι υπαρχει κανονικα κονδυλι για καμπανια στο υπουργειο υγειας και φυσικα εχει θαφτει κατω απο καμια βιλα των γνωστων αγνωστων...καμια φορα ο θηλασμος και η καισαρικη (χωρις λογο) με κανουν να κλαιω κοριτσια .Νιωθω ολα τα Ελληνακια παιδια μου... Και εσεις?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Σας διάβασα με μεγάλη προσοχή, αλλά θα σταθώ στην τελευταία ερώτησή σου,yogaμανούλα...ναι ναι κι εγώ αυτό το παθαίνω, είναι απιστευτο!!!

    Ο Θηλασμός δυστυχώς δεν υποστηρίζεται οσο πρέπει, το αντίθετο μάλιστα σαμποτάρεται μέχρι εκεί που δεν παίρνει απο τα μαιευτήρια (κυρίως τα ιδιωτικά) και απο άσχετους επαγγελματίες υγείας, που είτε δεν θέλουν να ασχοληθούν με το τόσο σοβαρό θέμα του θηλασμού είτε ενδιαφέρονται μόνο να προωθήσουν για δικό τους (οικονομικο) συμφέρον το μη θηλασμό....
    Είναι τυχερές οι γυναίκες που έχουν στο περιβάλλον τους κάποιο παράδειγμα μανούλας που θηλάζει (αποκλειστικά) κι ετσι παρακινούνται να το ψάξουν λίγο παραπάνω, να ενημερωθούν, να ασχοληθούν τέλος πάντων κι ετσι να καταλάβουν πόσο σημαντικό είναι για το μωρό και γι αυτές να θηλάσουν. Διαφορετικά βράσε όρυζα, πέφτουν θύματα του συστήματος.
    Σεβαστή και η επιλογή της μανούλας που δεν επιθυμεί να θηλάσει, να είναι ομως δική της επιλογή και εφ'οσον γνωρίζει όλες τις παραμέτρους και όλη την αλήθεια,τότε μόνο μπορούμε να μιλάμε για επιλογή... Να το αποφασίσει η ίδια και όχι επειδή έτσι θέλει κάποιος άλλος(παιδίατρος, γυναικολόγος κλπ)

    Ο θηλασμός δυστυχώς δεν πουλάει και τα λεφτά είναι πολλά...άρη....

    Μπράβο yogaμανούλα, πολύ μου αρέσει το blog σου....keep up the good job!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @ Μαρία Ορφανίδου, δεν είναι όλοι οι άνθρωποι το ίδιο δυνατοί απέναντι στους πειρασμούς... Δεν μπορώ με τίποτα να κατηγορήσω μια μητέρα που δεν αντέχει να θηλάσει. Δεν το συμμερίζομαι, αλλά δεν θα τη ρίξω στη φωτιά.

    Και κάτι άλλο, σχετικά με τη δική μου ιστορία, μιας και εγώ και ενημερωμένη ήμουν και με όλο τον κόσμο μαλλιοτραβήχτηκα για να με αφήσουν να θηλάσω αποκλειστικά:

    Αν το παιδί σου, έχανε μισό κιλό τις πρώτες 4 μέρες και δεν έπαιρνε ΚΑΘΟΛΟΥ βάρος για τις επόμενες 20 μέρες, παρά το γεγονός ότι εσύ θήλαζες αποκλειστικά και 20 ώρες το 24ωρο, αν μεταμορφωνόταν από ένα ζουμερό μωρό σε ένα μωράκι πετσί και κόκκαλο, δεν ξέρω αν θα συνέχιζες να θηλάζεις αποκλειστικά...

    Ειδικά όταν, ξαφνικά, έβγαινε διάγνωση στένωσης πνευμονικής αρτηρίας και καταλάβαινες ότι το παιδί σου, όσο τέλεια και να πιάνει το στήθος, πολύ απλά ΔΕΝ έχει δύναμη να ρουφήξει όσο θα ήθελε....

    Είμαι αδύναμη μάνα, λοιπόν, που έδωσα τελικά και ξένο γάλα και πήρε το παιδάκι μου τα πάνω της;;;;;;;

    Έκανα τα πάντα: φώναξα σύμβουλο θηλασμού, νοίκιασα θήλαστρο, πήρα διάφορα από το φαρμακείο, ξενύχτησα, προσπάθησα. Η παιδίατρος μου έδινε κουράγιο να συνεχίσω, να μην υποκύψω στο ξένο. Η ζυγαριά, όμως, έμενε κολλημένη στα 2.700 και το παιδί μου κόντευε ενός μήνα. Και τότε ακούσαμε το φύσημα και μετά από υπέρηχο εντοπίσαμε την στένωση. ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ.

    Αλλά για να μην παρεξηγούμαι: αν, Θεού θέλοντος, αποκτήσω δεύτερο παιδάκι, εννοείται πως θα επιχειρήσω να το θηλάσω αποκλειστικά. Αρκεί να μην συντρέχει λόγος υγείας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αχ Ολιβακι μου ετσι ακριβως ηταν και με το μπουμπουκο μου . Η ζυγαρια δεν ηταν κολλημενη αλλα πηγαινε με ρυθμους χελωνας.Και στεγνωνε το δερματακι του στα κοκαλακια του.Γιατι δεν θηλασες συγχρονως με το ξενο?
    Δε νομιζω οτι η Μαρια μιλαει για περιπτωσεις σαν τη δικη σου παντως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Θήλασα συγχρόνως με ξένο και για μερικές μέρες και με θήλαστρο, όλα μαζί!!! Ξέρεις τι είναι να έχεις το μωρό 2 ώρες στο στήθος και μόλις του δίνεις μπιμπερό να πίνει απανωτά 100 mL;;;

    Κοίταξα ξαφνικά τον εαυτό μου και τρόμαξα: προσπαθούσα να μη δίνω όσο συμπλήρωμα έπρεπε, όποτε έδινα έλεγα από μέσα μου "Μην πιες! Μην πιεις!" για να πειστώ ότι μπορεί να πίνει από μένα. Όταν πήγαμε στον παιδοκαρδιολόγο, άνοιξε τη συζήτηση από μόνος του. Με ρώτησε αν θηλάζω. Μου εξήγησε ότι ο θηλασμός είναι μεν το σημαντικότερο όλων, αλλά σε περιπτώσεις όπως η Αθηνά, απλά δυσκολεύει την ανάπτυξη του παιδιού.

    Συνέχισα συνδυαστικά όσο άντεχα, μέχρι που σιγά σιγά απλά το εγκατέλειψα. Όταν άρχισα να αυξάνω το ξένο, άρχισε το παιδί να παίρνει βάρος... Τώρα έχουμε μαγουλάκια, μπουτάκια και είμαστε και 4850, αμέ!!

    Θα μου πεις, γιατί όχι θήλαστρο; Γιατί όποτε το χρησιμοποιούσα έκλαιγα μόνη μου σαν τη χαζή. Δεν το άντεχα...

    Τώρα σωστό ή λάθος, δεν ξέρω, εγώ έκανα ότι θεώρησα καλύτερο για το παιδί μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Και φυσικά, το Μαράκι δεν αναφέρετε σε περιπτώσεις τόσο "εξτρίμ" όσο η δική μου και της Αθηνάς... Απλά ρε baby, πώς να στο πω... Νομίζω πως νιώθω μια μαμά που βλέπει π.χ. το παιδί της να μην βάζει βάρος και έτσι καταφεύγει στο ξένο... Δεν έχουν όλες το δικό σου πείσμα (και το δικό μου όσο το πάλεψα) και δύναμη... Ειδικά αν είσαι πρωτομάνα, σου πάει νααααα με το παραμικρό. Και ναι, οι γιατροί στο Ελλάντα δυστυχώς δεν βοηθούν... (από τη δικιά μου δεν έχω παράπονο, καλά να είναι η γυναίκα!).

    Και όπως και να 'χει, στο τέλος τέλος, όλες οι μανούλες κάνουν ότι νομίζουν καλύτερο για το μωράκι τους (όσες δεν ανήκουν σ' αυτή την κατηγορία, δεν έχουν θέση στην κουβέντα μας).

    Δεν μου αρέσει η αντιμετώπιση του μπιμπερό λες και είναι ο διάολος ο ίδιος, γιατί -έστω και κατ' ανάγκη- με μπιμπερό μεγαλώνω και εγώ πλέον το παιδί μου και δεν νομίζω να στερείται αγάπης ή ψυχικής επαφής μαζί μου.... :((

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Κοριτσακι μου γλυκο...εσυ εισαι η καλυτερη μανουλα που μπορει να εχει η Αθηνουλα. Πωπω αυτο το θηλαστρο ...και ποσο περιοριζει την κοινωνικοτητα.. Θεε μου ειχα φρικαρει. Και ο μπουμπουκος μου 2900 γεννηθηκε , ισως τα αδυνατα παιδακια να μην εχουν δυναμη να τραβηξουν. Επισης ο Οστεοπαθητικος του εκανε μασαζ στη δεξια σιαγονα που ειχε γινει κομπους απο το μακροχρονιο τοκετο...πως να μπορεσει να τραβηξει?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. (Ας συνεχίσω να γράφω τον πόνο μου, χαχα)... Ρε παιδί μου, ήταν γενικά λες και κάποιος με μούντζωσε και μου έβγαλε την γλώσσα: ήθελα να γεννήσω φυσιολογικά και χωρίς επισκληρίδιο και από πάνω, η Αθηνά ήταν ισχιακή. Γυρνάει σε κεφαλική κατά την 37η, χαρές και πανηγύρια, πλησιάζει η μεγάλη ώρα, ξανά ισχιακή!! (Και καραμπερδεμένη και το λώρο, είδα το βίντεο της καισαρικής μου και τα παιξα!!!!)

    Θέλω να θηλάσω, ενημερώνομαι, οργανώνομαι, απαγορεύω την είσοδο σε μπιμπερό, αποστειρωτές στο σπίτι, απαιτώ να μου την δώσουν αμέσως μετά την καισαρική να τη θηλάσω, το παιδί πιάνει στήθος λες και είναι μοντέλο... θηλασμού και περνάω μετά όλον αυτό τον Γολγοθά!!

    Πώς στα φέρνει η ζωή τελικά, ε;;; Δεν λες πάλι καλά που είναι το πιο καλό μωρό του πλανήτη;;; Χεχεχεχεχεχεχε! (Να δεις που μεγαλώνοντας θα γίνει ο Dennis ο τρομερός, χαχα!)

    Υ.Γ. Η Αθηνά γεννήθηκε 3.170 (δεν την έλεγες αδύνατο μωρό), αλλά έπεσε στα 2700 σε τέσσερις μέρες... Τι να πω, μπορεί να ήταν η καισαρική σε συνδιασμό με τη στένωση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ολιβία, είσαι πραγματικά πολύ δυνατή και νομίζω ότι η Αθηνά έχει καταγράψει όλη σου αυτή την προσπάθεια, είναι σαν να έχει θηλάσει κιόλας. Δεν είναι σίγουρα απλή υπόθεση ο θηλασμός. Εμείς ευτυχώς δεν αντιμετωπίσαμε κανένα απολύτως πρόβλημα, η Αριάδνη έπιασε αμέσως τη θηλύ και μέχρι σήμερα δεν την αφήνει... Τους πρώτους μήνες έπαιρνε πολύ βάρος και η παιδίατρος αναρωτιόταν αν του έδινα και συμπλήρωμα ξένο. Ποτέ μου δεν έβαλα ξένο στο σπίτι και να πω την αλήθεια δεν ξέρω καν πώς είναι. Το μόνο "πρόβλημα" που αντιμετώπισα ήταν όταν όλοι άρχισαν να με πιέζουν να της δίνω κάθε 3 ώρες και να της βάλω πρόγραμμα, μιας και η Αριάδνη συνέχιζε με τους δικούς της ρυθμούς κάθε 1, 2 ώρες, μέχρι που συνειδητοποίησα ότι θέλω να σεβαστώ το ρυθμό της και τις ανάγκες της να τρέφεται πιο συχνά.
    Πριν από κάποιες ημέρες διάβαζα ένα ενδιαφέρον άρθρο σχετικά με την ομιλία και το μητρικό θηλασμό. Σύμφωνα με το άρθρο, ο μητρικός θηλασμός επηρεάζει θετικά στην ανάπτυξη της ομιλίας, μιας και ο μηχανισμός του πιπιλίσματος με το θηλασμό, ευνοεί την ανάπτυξη των οργάνων που σχετίζονται με την ομιλία: τη θέση και τη λειτουργία των χειλιών, της γλώσσας, των ούλων και των δοντιών, τη μυϊκή πίεση και της εσωτερικής στοματικής κοιλότητας, τον ουρανίσκο και τη λαρυγγική δόνηση. Από την άλλη πλευρά, διάφορες επιστημονικές έρευνες έχουν σχετίσει το μητρικό θηλασμό με αύξηση του μαθησιακού επιπέδου και του επιπέδου ομιλίας των παιδιών.
    Απλά μου φαίνεται ενδιαφέρουσα και αυτή η οπτική πλευρά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Μαριάννα6.6.10

    Μιας και η συζήτηση συνεχίζεται και γίνεται πολύ ενδιαφέρουσα, Ολίβια (που σε παρακολουθώ και στο μπλόγκ σου) πολύ λυπάμαι για ό,τι πέρασες με την Αθηνά και τον θηλασμό, όπως λες προσπάθησες τα πάντα και απλά δεν έκατσε (ατυχία). Το πιο σημαντικό είναι η υγεία του παιδιού. Και φυσικά δεν μου φαίνεσαι για άτομο που θα του έλεγαν ό,τι ήθελαν οι γιατροί χωρίς να έχεις δική σου γνώμη. Την επόμενη φορά (με το καλό)θα είσαστε πιο τυχεροί.

    Πάντως, σχετικά με το μέγεθος του μωρού και την δύναμη ή όχι, καθώς και τις αντίξοες συνθήκες: ο γιός μου (τώρα 17,5 μηνών) ήταν ένα μικρό μωράκι μέσα στην κοιλιά μου, γεννήθηκε 2 εβδομάδες νωρίτερα και ζύγιζε 'μόνο' 2,500 γρ. Στον τοκετό (φυσιολογικός με επισκληρίδιο) είχα πρόβλημα με την επισκληρήδιο: έπεσα στο 1% λάθους και ετρύπησαν πιο πέρα απ'ότι έπρεπε οι αναισθησιολόγοι, με αποτέλεσμα να έχω φρικτό, συνεχόμενο πονοκέφαλο για 1 εβδομάδα, όποτε καθόμουν καθιστή ή όποτε στεκόμουν. Προφανώς αντίξοες συνθήκες, προφανώς το τελευταίο που θέλεις μόλις έχεις γεννήσει και έχεις και ένα 2χρονο κοριτσάκι σπίτι να περιμένει...
    Είμουν όμως τυχερή (μέσα στην ατυχία μου και την κακή ψυχολογική κατάσταση): θήλασα αποκλειστικά, ξαππλωμένη, χωρίς να βλέπω αν ο μικρός πιάνει τη θηλή καλά, χωρίς να μπορώ να τον κρατήσω καλά κ.ο.κ. Η τύχη ήταν πως το DNA του ήταν γραμμένο να μεγαλώνει συνέχεια. Δεν έχασε γραμμάριο (που είναι το φυσιολογικό), αλλά μόνο έπαιρνε. Έβαλε 1,9 κιλά σε 4 εβδομάδες και συνέχιζε να βάζει με ταχύτατους ρυθμούς. Η μαία που δεν το είχε ξαναδεί αυτό αναρωτιόταν τί εχει το γάλα μου...(τίποτα προφανώς!), αλλά εξαρτάται και από το πως είναι γενετικά προκαθορισμένο το παιδί να αναπτυχθεί (με την κόρη μου είχα παρόμοια ανάπτυξη, αλλά αυτή ξεκίνησε στα 3,270 γρ).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Μαρία Ορφανίδου6.6.10

    Ολίβια μου μακάρι όλες οι μάνες να το παλεύαν σαν και σένα και ας μην τα κατάφερναν. Η Αθηνά είναι τυχαιρή που έχει μια μαμά που δεν αφήνει τίποτα να πέσει κάτω. Το θέμα μου είναι ότι οι περισσότερες δεν μπαίνουν καν στον κόπο να ενημερωθούν. Δεν ξέρουν καν οτι υπάρχουν συμβουλοι θηλασμού. Ξοδεύουν όλο το χρόνο να δουν αν θα πάρουν στο μωρό τους προίκα pierre cardin ή guy laroche ή καρότσι chicco ή perego αλλά από θηλασμό δε σκαμπάζουν τίποτε μέχρι τελευταία στιγμή. Η μόνιμη ατάκα που ακούω είναι "ε αν έχω γάλα θα θηλασω!".

    Εστίασα στη φράση σου που έλεγε ότι θηλάζουν αυτές που τα βρήκαν εύκολα ή πολύ δύσκολα. Εξακολουθω να πιστεύω πως αν ήταν ενημερωμένες όλες οι μέλλουσες μανούλες τα ποσοστά επιτυχίας θα ήταν τεράστια. Όπως επίσης και γω συμφωνώ για μια μάνα που δεν αντέχει να θηλάσει να μην πιέζεται. Είναι προτιμότερη μια ήρεμη μαμά από μια μαμά που θηλάζει και είναι νευρική. Αλλά αυτό που με θλίβει είναι ότι οι πλειοψηφία δεν ξέρει πως να θηλάσει γι'αυτό και δεν αντέχει!

    Πάντως όταν βρίσκομαι σε μαμαδοπαρέα δε μιλάω για τον θηλασμό παρά μόνο αν με ρωτήσουν. Συνήθως ακούω τέρατα και αναγκάζομαι να απαντήσω καταλλήλως. Όπως δεν κρίνω καμιά που επιλέγει να δώσει μπιμπερό παρόλο που δεν μ'αρέσει σαν εικόνα έτσι δεν μπορώ να ακούω και γω τις αμπελοφιλοσοφίες της κάθε άσχετης να με προσβάλλουν. Για μένα το μπιμπερό ήταν διάολος γιατί μου στέρησε 3 μέρες το παιδί μου, την επαφή μας και μετά μου ήταν εμπόδιο μέχρι να καταφέρω να το θηλάσω, όχι γιατί δεν μπορούσε να ρουφήξει όπως η Αθηνά αλλά γιατί είχε καλομάθει, τεμπέλιαζε και απέρριπτε το στήθος. Από τότε μου τη βίδωσε και δε θέλω να ξαναδώ μπουκάλι. Μου φέρνει κακές αναμνήσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Κορίτσια νομίζω ότι είναι σημαντικό να σεβόμαστε κάθε μανούλα, είναι ιερό πράγμα η μητρότητα και ας μη γελιόμαστε καμία μας δεν είναι ιδανική ή η τέλεια μητέρα! Δεν παύουμε να αποτελούμε μέρος αυτής της ζούγκλας μου ζούμε με όλα της τα στραβά...
    Και εγώ απλά στενοχωριέμαι που πολλές φορές φταίει η παραπληροφόρηση ή η έλλειψη πληροφόρησης και όχι τόσο η πρόθεση!
    Μου έτυχε και εμένα να επιλέξω επισκληρίδιο μετά από 17 ώρες δυνατών συσπάσεων και τώρα τα βάζω με τον εαυτό μου που δεν γνώριζα τις παρενέργειες που έχει για το βρέφος. Αν ήξερα θα συνέχιζα με περισσότερη δύναμη και δε θα λύγιζα. Το καλό είναι ότι για το επόμενο ξέρω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Δυστυχώς κι εγώ συνάντησα μεγάλο αρνητισμό στην απόφασή μου να θηλάσω, ευτυχώς είχα την στήριξη του άντρα μου και του πατέρα μου σε αυτό. Οι περισσότερες φίλες μου έλεγαν πως είναι πιο εύκολο να ταίζεις το μωρό με το μπιμπερό κλπ. Ειλικρινά δεν μπορώ να δω την ευκολία σε αυτό. Να ξυπνάω και να θηλάζω το μωρό στην αγκαλιά μου και να κοιμόμαστε μετά και οι δύο ήρεμοι συγκρίνεται με το να πρέπει να σηκώνομαι μέσα στη νύχτα να ετοιμάζω κάτι ξένο και γεμάτο ορμόνες για να ταίσω το παιδί μου? Δεν νομίζω! Ο μικρός μου είναι ήδη 14 μηνών και συνεχίζουμε τον θηλασμό με επιτυχία παρ' ότι έχω γυρίσει στην δουλειά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. δυστυχώς κι εγώ συνάντησα μεγάλο αρνητισμό σχετικά με την απόφασή μου να θηλάσω, ευτυχώς είχα την υποστήριξη του άντρα μου και της κουμπάρας μου. Όσο για την ευκολία του ξένου γάλακτος, δυσκολεύομαι να φανταστώ τον εαυτό μου να πρέπει να σηκώνεται μέσα στη νύχτα και να ετοιμάζει ξένο γάλα και ο μικρός να περιμένει, ενώ μπορώ μόλις πεινάσει να του προσφέρω το στήθος μου και να κοιμηθούμε ήρεμοι και οι δύο. Πως κάτι εντελώς φυσικό (θηλαστικά είμαστε εξάλλου) έχει γίνει αφύσικο στην εποχή μας?

    ΑπάντησηΔιαγραφή