Φαντάζομαι πολλοί από εσάς θα έχετε ρουφήξει όλα τα βιβλία του μεγάλου μαιευτήρα και θα έχουν απαντηθεί τα ερωτήματα σας για το τί εστί τοκετός, γιατί πονάνε οι γυναίκες σήμερα , πώς ξεκινάνε οι επιπλοκές , γιατί οι κοινωνίες διαταράσσουν τους τοκετούς κλπ κλπ .Εγώ ήμουν πιο πολύ Λεμπουαγιεκιά , με θυμάστε ,αλλά οφείλω να ομολογήσω πως παρόλο που ο Ονταν είναι πιο επιστημονικός απο τον Λεμπουαγιέ είναι πιο απλός . Και ο τοκετός θέλει απλότητα...
Τέλος Νοέμβρη συναντηθήκαμε καμιά εικοσαριά γυναίκες απο όλο τον πλανήτη στο Βόρειο Λονδίνο , και μιξοκλαίγαμε για 3 ολόκληρες μέρες ,ακούγωντας αυτό τον ογδοντάρη πια χειρουργό γυναικολόγο να μας εξιστορεί με εφηβικό ενθουσιασμό τις εμπειρίες του απο 60.000 τοκετούς!!! Την τρίτη πια μέρα μας αποχαιρέτησε με το τραγούδι του αποχαιρετισμού αφού μας έχρισε επίσημα ΔΟΥΛΕΣ (ή παραμάνες ή βοηθοί μητρότητας) του Οντάν.
Έχοντας αναλύσει με μελέτες και με μεγάλη μεθοδικότητα όλα τα θέματα που μπορούν να ανακύψουν και όλους τους μύθους που επικρατούν πάνω στο θέμα του τοκετού μας ανέφερε το μεγαλύτερο μυστικό για να συνοδεύσεις με ασφάλεια μια γυναίκα σε φυσικό τοκετό. Το μυστικό αυτό είναι η ΣΙΩΠΗ. Για μια ακόμα φορά στη ζωή μου έρχεται η σιωπή ( το μοναδικό μάθημα ουσίας για να ανακαλύψεις τον εαυτό σου )να μου φωτίσει το δρόμο για να συνοδεύσω μια γυναίκα στον τοκετό της.Εχοντας λοιπόν ακόμα την αύρα του μεγάλου αυτού άντρα να με στοιχειώνει , νιώθω συνεχώς την ανάγκη να το βουλώσω και ας θέλω να πω τόσα πολλά..
Πόσο μεγάλο πράγμα η σιωπή και πόσο μας κοστίζει!! Και για μένα η συνάντηση με τον Οντάν ήταν σημαδιακή, νιώθω τα λόγια του να δονούνται συνεχώς μέσα μου. Συμμερίζομαι τη σιωπή και τη σιωπή σου, είναι η αρχή του ταξιδιού...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠράγματι η σιωπή βοηθάει. Όταν ήμουν στο σπίτι και πονουσα ο άντρας μου κοιμόταν στο διπλανό δωμάτιο. Μόνη μου ωσαν θηλαστικό σερνόμουν στα πατώματα, στον καναπέ, στις καρέκλες και τι ωραια η διαστολή προχωρούσε αργά και αρμονικά με τους πόνους.Ακόμα και τα βογγητά μου ήταν πνιχτά για να μην ξυπνήσω τον άντρα μου (μες τον πόνο μου σκεφτόμουν και τους άλλους τρομάρα μου).
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόλις πήγα τελευταία στιγμή στο μαιευτήριο και πλάκωσε η σάρα και η μάρα αποδιοργανώθηκα και δεν μπορούσα να ελέγξω τον πόνο.Νοσταλγούσα την ηρεμία του σπιτιού. Σκεφτόμουν από μέσα μου "τώρα αυτοί γύρω μου για καλό είναι??Μια χαρά ήμουν στο σπιτάκι μου"
Νομίζω ότι ο Οντέντ είναι πιο κοντά στις δικές μου απόψεις απ'ότι ο Λαμπουαγιέ. Ρούφηξα τα βιβλία του και μυξόκλαιγα και γω όπως λες που την πάτησα τόσο άσχημα και δεν ενημερώθηκα εγκαίρως για κάποια πράγματα.
ΜαμαΟλε ειμαστε οι 2 απο τις 4 Ελληνιδες "Δούλες του Οντέν".Αν σιωπησουμε και απο πανω ...μηπως δεν πρεπει?ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρακι αυτο ελεγε και ο Οντεν , οτι ο πονος μεγαλωνει μαζι με την ανδρεναλινη που σου μεταφερουν οι αλλοι και ειδικα οι καημενοι οι αντρες μας.... Οσες γυναικες γεννησαν ολομοναχες και ο Οντεν ή μια δούλα ηταν στο διπλανο δωματιο η στον κηπο γεννησαν ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΟΝΕΣΑΝ!!!ΑΚΟΥΣΑΤΕ ΑΚΟΥΣΑΤΕ!!!
δηλαδη ο ανθρωπος αυτος τα τελαυταια χρονια ξεγεννουσε χωρις να ειναι παρων στη γεννα!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι δε θέλει και τους άντρες στον τοκετό ο Οντάν, που και σε εμένα αυτό λειτούργησε καλύτερα. Κάτι με ενοχλούσε στην ιδέ ατης παρουσίας του άντρα μου και όταν το διάβασα στον Οντάν, είπα ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ και εγω είμαι σε αυτές τις γυναίκες που δε θέλουν
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι τί νομίζεις κυρα Γιογκα μάμά;;; με 2 αραδες θα μας ξεπετάξεις;;
ΑπάντησηΔιαγραφήχεχεχε``δυο αραδες???? πολλα λες !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι Ασπασούλα πες κάτι παραπάνω για μας τα δόλια που γεννάμε ωσονούπο?
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρόλα αυτά εμένα δε με ενόχλησε ο άντρας μου γιατί δεν μιλούσε. Ήταν σε μια γωνίτσα και παρακολουθούσε και δεν τον είχα καν στο μυαλό μου. ΑΛΛΑ εκείνες οι μαίες που μπαινοβγαίναν και ο παιδίατρος που μπούκαρε μου ρχόταν να τους πετάξω έξω. Χώρια που ξέχασαν να κλείσουν την τηλεόραση και έβλεπα πως γίνονται τα κουλουράκια αντί να κάνω το αυτονόητο.
Να ρωτήσω κάτι? Γιατί δε θυμάμαι σχεδόν τίποτα από τη εξωθήσεις? Το πάθατε και σεις ή μόνο εγώ το απώθησα στο υποσυνείδητο το όλο γεγονός?
(Άσχετο, φιλενάδα, για τον θηλασμό - μου φάνηκε και λίγο αστείο: http://tinyurl.com/2f6yb4w)
ΑπάντησηΔιαγραφήεγω κοριτσακια δεν ειχα τον αντρα μου μεσα-δεν επιτρεποταν και καλυτερα γιατι δεν ηθελα!!Να σας πω τι με βοηθησε κυριολεκτικα???Μια ειδικευομενη γιατρος που ηταν μαζι με τον γιατρο στην αιθουσα τοκετου η οποια με λιγες αλλα βασικες κουβεντες μου λεγε τι να κανω...σαν να με εμψυχωνε ενα πραγμα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήμαρσυ