Γυναίκες μετά απο καισαρική

 Για κάποιο περίεργο λόγο είμαι πολύ δεμένη με τις γυναίκες που έκαναν καισαρική.Ίσως γιατί ακόμα αντηχούν στα αυτιά μου τα λόγια της μαίας .-Αγάπη μου πρέπει να σε πάω για καισαρική. δε γίνεται να περιμένουμε και αλλη νυχτα .Έχουν σπάσει τα νερά απο τις 6.00 το πρωί, το μωρό μαζεύεται όποτε πάω να το τραβήξω. Δεν ξέρω... ο τράχηλος σου δε θέλει να αφήσει το μωρό να βγεί , εσύ δε θέλεις να αφήσεις το μωρό να βγεί,  θα κάνουμε μια τελευταία προσπάθεια με μικρή ποσότητα επισκληριδίου αλλιώς τηλεφωνώ στο γιατρό...
Τελικά γέννησα φυσιολογικά ...
Τον επόμενο μήνα άρχισα να γράφω στο parents.gr   και συνομιλούσα με τις vbac =VAGINAL BIRTH AFTER CESARIAN=φυσιολογικος Τοκετός μετά απο Καισαρική.Εκεί γράφουν γυναίκες που πάνε για δεύτερο μωρό με την ελπίδα να μπορέσουν φυσιολογικά , γυναίκες που το σκέφτονται ή γυναίκες που για κάποιο λόγο είναι απλά ευαισθητοποιημένες σαν και του λόγου μου. Είναι πολύ συγκινητικές οι συζητήσεις μας και γενικά μ'αρέσει γιατί υπάρχει μεγάλη σύμπνοια και συναδελφική αγάπη. Πρόσφατα έγραψα  εκεί για την Κλάρε Λοπρίντσι(έχω το site της εδώ ), που είναι μια παραδοσιακή μαία που γυρίζει τον κόσμο και ξεγεννάει όλες τις περιπτώσεις μαζί με τον άντρα της που είναι γιατρός Ανατολικής Φιλοσοφίας. Έγραψα λοιπόν ότι αυτή η μαία προτείνει ΟΣΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΝΑΤΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΤΕ ΤΗΝ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΟΜΗ !!!Την επόμενη μέρα έλαβα από μια σπουδαία γυναίκα το παρακάτω γράμμα και την ευχαριστώ πολύ που μου επέτρεψε να το δημοσιεύσω .Ο τρόπος που λειτούργησε άθελα της είναι πολύ πολύ σοφός και σας συστήνω ανεπιφύλακτα ένα τόσο ουσιαστικό οραματισμό. Διαβάστε την :

"Γεια!! Έχω πάθει σοκ με αυτό που έγραψες για την ουλή. Επειδή βίωσα πολύ άσχημα την καισαρική μου και τις επιπλοκές της στον μικρό (ταχύπνοια κ.λ.π.) ήμουν πολύ χάλια ψυχολογικά τους πρώτους μήνες. Κάποια στιγμή λοιπόν αποφάσισα να κάνω μια μική άσκηση χαλάρωσης, ξάπλωσα στο κρεβάτι και αναπνέοντας συγκέντρωσα το μυαλό μου σε ένα ένα τα μέλη του κορμιού μου. Πάντα όταν το έκανα αυτό έμενα στο να τα ονομάζω και να τα σκέφτομαι εξωτερικά (χέρια πόδια κεφάλι κλπ) Αυτή τη φορά "μπήκα" και μέσα όταν έφτασα στη μήτρα μου σκέφτηκα ότι την πήρα στα χέρια μου και τη χάιδεψα. Χάιδεψα την τομή και την ευχαρίστησα για το μωρό που μου χάρισε και την αντοχή που έδειξε. (έχω συγκινηθεί πολύ τώρα που σου τα γράφω). Όταν ολοκλήρωσα τον κύκλο άρχισα να κλαίω από ανακούφιση πολύ ήρεμα απλά έτρεχαν δάκρυα και από τότε έχει φύγει αυτή η βαριά σκιά από επάνω μου. Το επαναλαμβάνω όταν ζορίζομαι πολύ, αλλά εκείνη την ημέρα ήταν πραγματικά αποκάλυψη.

Για το διαλογισμό και τη γιόγκα γνωρίζω αυτά που γνωρίζει ο μέσος Έλληνας (κοινώς μπούρδες), όμως λόγω χορού έχω πολύ καλή γνώση και επαφή με το σώμα μου κι έχω αρκετά καλή εικόνα για την ψυχοθεραπεία. Ήθελα από καιρό να σου τα πω αυτά, γιατί ήθελα τη γνώμη σου. Παρακολουθώ το μπλογκ σου και τα γραφόμενά σου εδώ και σ' εκτιμώ πολύ. Λυπάμαι αν σε κούρασα, αλλά μόνο μ' εσένα ένιωσα ότι μπορούσα να το μοιραστώ αυτό."