Πέμπτη 4 Νοεμβρίου 2010

ΜΑΝΑ ΒΓΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ







Ήμουν μια καριεριστρια. Έβγαζα πολλά λεφτά. Πέρασα από πολλά επαγγέλματα γιατί σπούδασα μάρκετινγκ, που χρησιμοποιείται από  όλους τους κλάδους .Η μητρότητα με μεταμόρφωσε σε μια φτωχή  με πλούσια καρδιά. Εκεί που καθόμουν στο pc μου σήκωσα το κεφάλι και άκουσα την εσωτερική φωνή μου. Η χώρα μου , η Ελλάδα μου, έχει ένα λυπηρό ποσοστό θηλασμού 0,6% μετά τον 6ο μήνα.. Το μωρό μου είναι 10 μηνών. Το μωρό μου με χρειάζεται , τώρα που χτίζει τη βάση του οικήματος του. Ποτέ δε θα με χρειαστεί περισσότερο γιατί έχω πάνω μου αυτό που η φύση μου φωνάζει να του δώσω. Άνοιξα την μπλούζα μου , ξεκούμπωσα την αγκαλιά μου και χαρίστηκα . Έδωσα τη μυρωδιά μου , την υγρή αγάπη μου, την τροφή στην ψυχή του. Τώρα το χρειάζεται , ένα δύο χρόνια. Αν δε το πάρει τώρα θα το ψάχνει αιώνια .. . Αυτά τα χρόνια θα τον καθορίσουν . Τι άνθρωπος θα γίνει , τώρα μπαίνουν οι ρίζες . Νιώθει ανασφάλεια τώρα που ανακαλύπτει ότι δεν είμαστε ‘ένα ΄ οι δύο μας. Το είπε ο Φρόιντ , το είπε ο Βίννικοτ , δε θυμάμαι φίλοι μου . Τι σημασία έχει μάνα ; Το λέει το παιδί μου κάθε φορά που τον ακουμπάω στη γη και κλαίει. Δύο ματάκια αθώα που με κοιτάνε θα τα ποτίσω να ανθήσουν .Θα γράψω με συμβολισμό  αγάπης πάνω σε ένα πλάσμα που εγώ το καθορίζω. Και μετά ας κάνει ότι θέλει.
Θα προτάξω το στήθος μου μαζί με τις άλλες εκεί ‘Έξω’. Γιατί έξω θα μου πεις .
‘Έξω’ μεγαλώνει το είδος μωρό εδώ και εκατομμύρια χρόνια. Έχει ανάγκη τα ερεθίσματα , τις εικόνες τις δραστηριότητες, την ομάδα , να βρεθεί με άλλα μωρά. Δεν έχει νόημα να θηλάζουμε  μόνες  μας  μέσα .Είμαστε τα ιερότερα πρόσωπα της κοινωνίας αυτή τη δεδομένη στιγμή, εγώ και το μωρό μου . Έξω ανήκουμε. Η χώρα μου η Ελλάδα μου αφαιρεί από τα παιδιά της το πρωταρχικό δικαίωμα του. Να θρέψει την ψυχή του και το σώμα του από τη μάνα του , από τη φύση του...  Η Ελληνίδα μάνα έκλαψε μόνη της σε μια γωνιά στο κρεβάτι του Ελληνικού μαιευτηρίου όταν ψευδώς  της ανακοίνωσαν ότι το γάλα της δε φτάνει. Κάθε μωρό είναι και δικό μου μωρό.  Ένα μωρό έμεινε να πίνει μόνο του αγελαδινή τροφή  από ένα μπουκάλι μέσα στο πυρεξάκι του .Μόλις πάτησε το ποδαράκι του στη γη. Δεν είναι λόγος αυτός να βγω στους δρόμους;  

ΥΓ: Κι αν ήμουν μάνα που δε θήλασα πάλι στους δρόμους θα έβγαινα .Με αγάπη και βαθιά αγκαλιά  θα πρόσφερα το μπουκάλι . Ένας συμβολισμός είναι όλο αυτό. Ότι είμαστε μια ομάδα από  ιερά πρόσωπα  και έτσι οφείλουμε να αντιμετωπιζόμαστε.Θα είμαι εκεί στο Σύνταγμα στη 13.00 η ώρα αυτό το Σάββατο και αλλες τόσες μάνες θα είναι έξω σε όλη την Ελλάδα

ΜΑΝΑ ΒΓΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ...ΜΑΝΑ ΔΕ ΣΟΥ ΥΠΟΔΕΙΚΝΥΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ.ΜΗ ΜΟΥ ΘΥΜΩΣΕΙΣ . Ο ΘΕΟΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΠΗΡΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΟΥ ΓΡΑΦΩ.   
Ταυτόχρονος Δημόσιος Θηλασμός
Σάββατο 06 Νοεμβρίου στις 13:00
Αθήνα -Σύνταγμα (Άγνωστος Στρατιώτης)/Θεσσαλονίκη -Λευκό Πύργο/Ηράκλειο Κρήτης-Πλατεία Ελευθερίας/Σύρος-Πλατεία Μιαούλη/Κόρινθος-Περιβολάκια/Πάτρα-Πλατεία Όλγας/ Βόλος- Πλατεία Ελευθερίας/Λάρισα-Πλατεία Ταχυδρομείου (Ιατρική Σχολή)/Σητεία-Κεντρική Πλατεία (στο άγαλμα του Β. Κορνάρου) ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ

3 σχόλια:

  1. Ανώνυμος4.11.10

    δεν έχω ξαναδιαβάσει πιο ωραίο κείμενο νομίζω :)
    Μπράβο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μαρία Ορφανίδου4.11.10

    Τι γλυκά και αγαπησιάρικα εκφράζεσαι Ασπασία μου. Πραγματικά δοξάζω τω Θεώ για τη δουλειά που έχω.
    Είμαι στο δημόσιο καθηγήτρια και μου παρέχει τη δυνατότητα να είμαι κοντά στο παιδί μου τον πρώτο χρόνο της ζωής του και να αφιερωθώ σε αυτό χωρίς να σκέφτομαι τα χρήματα.

    Αντιθέτως η κουνιάδα μου που έχει κομμωτήριο έχει γίνει χίλια κομμάτια και δουλεύει από τη 10 μέρα μετά την καισαρικη και παρόλα αυτά το θηλάζει αποκλειστικά. Αυτές τις μάνες πρέπει να τις στηρίζουμε και να τις εμψυχώνουμε. Σχεδόν όλες μπορούμε να θηλάσουμε το παιδί μας αρκεί να το θέλουμε πραγματικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. σΑς ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΦΙΛΕς ΜΟΥ! Σας ζητω συγνώμη που ειχαμε κανονισει να ειδωθουμε και να ενωθουμε για εναν τοσο σημαντικο σκοπο. Ομως ο πολυαγαπημενος μου παππουκος μου εφυγε απο τη ζωη την Παρασκευη και μεταφερθηκαμε εσπευσμενα οικογενειακως στην Ευβοια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή