μην κλαις μωρό μου...

Ακούστε με την καρδιά σας.Τολμήστε και αφήστε να αντηχήσει μέσα σας η ηχώ του βιώματος του . Είναι ανώφελο ν’ αρχίσετε να κλαίτε κι εσείς . Δεν είναι υποχρεωτικό να επηρεαστείτε από τα συναισθήματα του! Το παιδί σας χρειάζεται τη συμπόνια σας , να νιώσετε αυτό που νιώθει, να καταλάβετε αυτό που ζει , όχι με το μυαλό αλλά με την καρδιά σας . Δεν χρειάζεται όμως να καταρρεύσετε και εσείς μαζί του .Αν κλάψετε , θα σταματήσει για να μη σας πληγώσει. Μην προσπαθείτε να λύσετε το πρόβλημα, αλλά να βοηθήσετε το παιδί σας να εκφράσει αυτό που αισθάνεται. Αποδεχτείτε τα συναισθήματα του σαν να είσαστε ένα μπολ που δέχεται το νερό. Γίνετε το δοχείο όπου θα τοποθετήσει τα συναισθήματα του χωρίς να το διακόψετε. Βοηθήστε το να μεταγγίσει μέσα σας ότι το βαραίνει. Και για αντάλλαγμα αποδώστε του μόνο τρυφερότητα , για να του δώσετε τη σταθερότητα , την απαραίτητη εμπιστοσύνη να αντιμετωπίσει τη δυσκολία του.