Οι εβδομάδες αμέσως μετά τη γέννηση μοιάζουν σαν πορεία στην έρημο. Έρημο που κατοικείται από τέρατα: τις νέες αισθήσεις που επιτίθενται στο παιδί, μέσα κι έξω απ το σώμα του.
Μετά τη θέρμη της μήτρας, μετά το τρελό αγκάλιασμα της γέννας, η παγωμένη μοναξιά της κούνιας. Ποιας κούνιας; -κι αυτή καταργήθηκε. Στη θέση της ήρθε το κρεβατάκι-κλουβί.
Και μετά ξεπροβάλλει ένα αγρίμι, η πείνα, που δαγκώνει τα σωθικά του μωρού.
Ταϊζοντας το παιδί; Ναι Αλλά όχι μόνο με γάλα. Πρέπει να το πάρουμε στην αγκαλιά μας. Να το χαϊδέψουμε, να το νανουρίσουμε. Και να το μαλάξουμε.
Shantala " Τα μαγικά χέρια"(Υπάρχει το βιβλίο στα Ελληνικά και είναι καταπληκτικό!)
Ο μπόμπιρας το κατααπόλαυσε έτσι;;;; Και τι ηρεμία στο πρόσωπο της μαμάς!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι που να δεις στο δικο μου μπομπιρα! Μολις με βλεπει να τριβω το λαδι σκαει στα γελια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχχααα το μωρό την έχει καταβρει. Ο δικός μου στο τέλος με μαθηματική ακρίβεια με κατουράει!!!! Ειδικά τώρα που μεγάλωσε βγάζει και βογγητά ικανοποίησης λες και όλη μέρα σκάβει και κάποιος του παίρνει την κούραση. Με τι το κάνεις μασάζ το μωρό? Χρησιμοποιώ αμυγδαλέλαιο, σπαθόλαδο ή ελαιόλαδο και μετά μυρίζει σαν σαλάτα!!!χεχε
ΑπάντησηΔιαγραφή