Τρίτη 13 Ιουλίου 2010

γιατί κοιμάμαι με το μωρό μου

Είναι πραγματικά υπέροχο να κοιμάμαι με το μωράκι μου , να ακούω την ανασούλα του , να νιώθω τα πατουσάκια του πάνω στην κοιλιά μου, να θηλάζει όποτε θέλει και να μη χρειάζεται να ξυπνάμε μέσα στη νύχτα .Θα το χαρώ , κιεγώ κι αυτός , όσο πάει. Να  νιώθω μέσα στον ύπνο μου το στοματάκι να τρώει και να κοιμάται γουργουρίζοντας από ευτυχία και υπερμαμακίαση.Πότε θα ξανάρθουν αυτα τα χρόνια μου χε πει το Σοφάκι...














Με ρωτάτε συχνά γιατί είναι καλό να κοιμάται η μαμά με το μωρό της.Λυπάμαι που έχω καθυστερήσει τόσο πολύ να μεταφράσω το παρακάτω άρθρο .Ίσως να μην έχω προλάβει πολλές απο εσάς που θα θέλατε να τα ξέρετε αυτά πιο νωρίς.Σας παραθέτω μικρό  απόσπασμα.
"Το μωρό είναι γενετικά προγραμματισμένο να κοιμάται με αυτό το μοντέλο . Δίπλα στη μαμά ή ανάμεσα στο μπαμπά και στη μαμά. Αυτή η ¨σώμα με σώμα¨ επαφή αποφέρει τα παρακάτω θεμιτά αποτελέσματα.
• Ρυθμίζω τη θερμοκρασία του μωρού μου στη δική μου θερμοκρασία
• Ρυθμίζω την αναπνοή του (το μωρο έχει χαμηλότερα επίπεδα οξυγόνου όταν κοιμάται μόνο του)
• Συγχρονισμός ύπνου. Συγχρονίζονται οι ώρες που ξυπνάει με τετοιο τροπο ετσι ωστε δεν ειναι καθόλου ενοχλητικές και τις περισσότερες φορές ούτε που τις καταλαβαίνουμε πια.
• Ρύθμιση στο μεταβολισμό του
• Ρύθμιση στα ορμονικά του επίπεδα
• Ρύθμιση στο ανοσοποιητικό του σύστημα( αυτή η σώμα με σώμα επαφή αναδύει την πολυπόθητη Ωκυτοκίνη που «ανεβάζει» το ανοσοποιητικό)
• Ρύθμιση του καρδιακού ρυθμού

*Προσοχή οι καπνιστές & οι χρήστες αλκοόλ και ουσιών  δεν πρέπει να κοιμούνται με τα μωρά "

Πηγή: "The Science of Parenting"

Αν έχετε λίγο χρόνο αξίζει πολύ να διαβάσετε αυτή την υπέροχη μελέτη του πανεπιστημίου του Nottingham.Για όσες θέλετε περισσότερες  πληροφορίες  δείτε και   εδώ.

καλυνύχτες αγκαλίτσα !

22 σχόλια:

  1. Κούκλος είναι!
    Καλά, δεν κατάλαβες ούτε εγώ ποια είμαι, που έγινα follower του μπλογκ, ούτε ποια είναι η k1; Μπες στο μπλογκ μας και θα καταλάβεις (ελπίζω!).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. κουπεπκια μου γλυκα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μαρία Ορφανίδου16.7.10

    Να σου πω την αλήθεια όταν γέννησα ούτε που ήξερα τι είναι το co-sleeping. Από τη δεύτερη μέρα που παρατήρησα ότι ξυπνούσε κάθε 20 λεπτά μες τη νύχτα να θηλάσει, για να μη γίνουν τα νεύρα μου κρόσσια, τον πήρα στο κρεβάτι μας. Σήμερα είναι 18 μηνών και κοιμάται ακόμα μαζί μας αφού το τερατάκι εξακολουθεί να ξυπνάει τα βράδια για μαμ.

    Το μόνο σίγουρο είναι ότι ξεκουράζομαι και δεν θυμάμαι πόσες φορές ξύπνησα μες τη νύχτα αλλά το κακό της υπόθεσης είναι ότι τώρα που μεγάλωσε ο κύριος, απλώνει τις ποδάρες του μες τη νύχτα και τρώμε κάτι κουτουλιές απίστευτες. Όμως μ' αρέσει που το έχω το χουχουλινάκι μου αγκαλίτσα και το φιλάω μες τη νύχτα.

    Το πως θα τον πάω στο δωμάτιό του όταν έρθει η ώρα είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο. Σίγουρα θα πάει κατευθείαν σε κρεβάτι(μη σου πω και διπλό έτσι όπως έμαθε). Σε 8 μήνες θα έρθει Θεού θέλοντως και το αδελφάκι και εκεί μας κόβω να κάνουμε ειδική παραγγελία family bed!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλα και εγω κατα λαθος εμαθα τι ειναι το κοσλιπινκ και δυστυχως δεν κοιμασταν αγκαλιτσα απο αρχη αλλα ειχα κολλησει το κρεβατι του στο δικο μας. Τωρα παει το κεφαλι στο κρεβατι του και τις ποδαρουκλες πανω μας και κλωτσαει τοπ πρωι να ξυπνησουμε.

    Μαρια τι λες???? Αυτο που καταλαβα????ΤΕΛΕΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δες κατι που διαβασα σημερα:http://www.paidiatros.com/MAIN/article-349-0-0-0.aspx

    Δεν συμφωνω απολυτα αλλα εχει και καποια δικια ε?

    Φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Σοφακι μου ολες οι αποψεις ειναι δεκτες αλλα οχι αποδεκτες.Προσωπικα, μετα απο πολυ ψαξιμο ακολουθω την ανατροφη που παντα εκραζα. Αυτη των ανατολικων λαων και των αρχαιων φυλων του πλανητη. Δεν ειναι τυχαιο οτι τα παιδια τους ειναι παντα χαμογελαστα. Δεν κλαινε ποτε...και εμενα μονο αυτο με νοιαζει...
    αλλα ο καθενας κανει οτι του ταιριαζει φυσικα ωστε χαρουμενοι γονεις χαρουμενα παιδια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμος21.7.10

    Κοιμομουν επι 22 μηνες μαζί με την κορη μου . Οσο καιρο χρειαστηκε για να νιωσει σιγουρη , ασφαλης , ηρεμη . Τωρα ειναι 27 μηνων , κοιμαται μονη της στο δωματιο της , οποτε χρειαστει κατι (σπανια πλεον) με φωνάζει και ξανακοιμάται . Εχω παρα πολυ καιρο να ακουσω το κοριτσακι μου να κλαιει και κατα γενική ομολογια (ακομα και αυτων που "φοβοντουσαν" οτι θα ειναι για παντα "στη φουστα μου")ειναι ενα φοβερα ανεξάρτητο , γελαστο και κοινωνικό παιδάκι !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανωνυμακι μου ευγε. Να φτασουμε τους μηνες σας!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αν και οι παλιοί μου λέγανε οτι θα τον συνηθίσω να κοιμάται στο κρεβάτι μας και δεν κάνει... κοιμάμαι μαζί του από 3 ημερών.
    Στην αρχή γιατί είχα τρομερές ανασφάλειες μήπως δεν τον ακούσω και μετά γιατί ΤΡΕΛΛΛΛΛΛΑΙΝΟΜΑΙ. Δεν μπορώ να κοιμηθώ αν δεν του πιάνω την πατούσα (:-) τώρα είναι 17μηνών. Τον κοιμίζω στις 8:30 και τον βάζω στο κρεββάτι του. Μόλις πάω και εγώ για ύπνο, τον παίρνω αγκαλίτσα, τον ταίζω και κοιμόμαστε μαζί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ποσο ομορφα με εκανες τωρα να αισθανομαι που κοιμαμαι με το μωρο μου!!!αλλη αισθηση αυτη η επαφη!πολλες φορες ανυπομονω να φτασει η ωρα του υπνου μονο και μονο για να κρατησω το χερακι του και να αφεθω στην γλυκια ηρεμια που μονο μια παιδικη ανασουλα εχει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. αυτη η παιδικη ανασουλα...ειναι η πιο δυνατη αναμνηση απο το πρωτο βραδυ που γεννησα κ τον ειχα στην αγκαλια μου κ εκλαιγα με λυγμους για αυτο το θαυμα που ζουσα. Σας ευχαριστω κοριτσια που καταθετετε τις γλυκιες εμπειριες σας εδω. Μου δινετε εναυσμα να συνεχισω γιατι εχω αρχισει να σκεφτομαι να σταματησω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Στην Ευτοκία τους πρώτους μήνες είχα τρομοκρατήσει τις μαμάδες!
    "Να κοιμάστε με το παδί σας δεν είναι κακό, αρκεί να το κάνετε επειδή το θέλετε και οι τρεις! Αν αποφασίσετε μια μέρα ότι κουραστήκατε, τί θα κάνετε;"
    Ήμουν ιδιαίτερα προσεκτική, τυπική, και συνεπής στη δήλωσή μου πως το παιδί θα μοιράζεται μόνο το δωμάτιο με εμάς.
    Μέχρι τον 9ο μήνα της. Οπότε και η δική της θέληση και επιμονή νίκησε (με ελάχιστες αντιστάσεις ομολογώ...) και έκτοτε τρύπωσε ανάμεσά μας (πέτρα του σκανδάλου μια ιωσούλα, όπως συνήθως συμβαίνει...)
    η Άρτεμις σε λίγες μέρες γίνεται 13 μηνών (και εμένα μου φαίνεται απίστευτο).
    Και σκέφτομαι τη πρώτη νύχτα μακριά της (και όσες θα ακολουθήσουν) με τρόμο...
    Μετά από μια δύσκολη μέρα (κάθε μέρα, δηλαδή) δεν υπάρχει τίποτα πιο γλυκό και ανακουφιστικό από το να πηγαίνεις στο κρεββάτι σου και εκεί να σε περιμένει ο άγγελός σου.
    Όσο για τη διακύβευση της σχέσης του ζευγαριού...(γιατί το ακούσαμε και αυτό, φυσικά), μια μέρα θα πρέπει να γίνει μια δημοσκόπηση και να λάμψει η αλήθεια, για το ποια ζευγάρια είναι ευτυχισμένα μαζί, ποιά καταπιέζονται από τον ερχομό ενός παιδιού (τί πιο εύκολο από το να κατηγορείς ένα πλάσμα που θα χρειαστεί δεκαετίες μέχρι να μάθει να υπερασπίζεται τον εαυτό του...), και ποιά τελικώς το διαλύουν και γιατί.
    Ασπασία προς απάντησή σου σε όλα τα υπέροχα posts που αναρτείς = δε θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο μαζί σου = η ΦΥΣΗ τα πάντα εν σοφία εποίησε, και το κρεββατάκι, κούνια, παρκοκρέβατο, λίκνο, όπως θέλετε πείτε το, μόνο δικό της "δημιούργημα" δεν ήταν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ΚΑΤΕΡΙΝΑ Π.28.10.10

    ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ!
    ΕΜΕΝΑ Η ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 17 ΜΗΝΩΝ Κ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ,ΤΗΝ ΒΑΖΩ ΣΤΗΝ ΚΟΥΝΙΑ ΤΗΣ Κ ΑΝ ΤΟ ΥΠΟΨΙΑΣΤΕΙ ΞΥΠΝΑΕΙ ΟΥΡΛΙΑΖΟΝΤΑΣ Κ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΝΥΧΤΗΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΩΣ ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΑ ΤΗΝ ΠΑΙΡΝΩ ΣΤΟ ΚΡΑΒΑΤΙ ΜΑΣ.ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΘΑ ΔΥΣΚΟΛΕΥΤΩ ΝΑ ΤΗΝ ΧΩΡΗΣΩ ΑΛΛΑ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ...
    ΕΠΙΛΟΓΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ,ΠΡΟΤΙΜΩ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΗΡΕΜΗ Κ ΝΑ ΕΧΕΙ ΕΝΑΝ ΚΑΛΟ ΥΠΝΟ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Eleni7.11.10

    Να'ναι καλα το ΜΑΜΑΔες που μου εμαθε το blog σου! Η κορουλα μου ειναι 11 μηνων, θηλαζει αποκλειστικα και εδω και πολλους μήνες (δεν θυμαμαι απο ποτε) κοιμαται αναμεσα μας. Δυστυχως με τοσα που ακουω για το ποσο 'κακο' ειναι αυτο και οτι πρεπει να 'της το κοψω' αμεσα δεν το απολαμβανω γιατι νιωθω ενοχες. Φοβομουν οτι ισως της δημιουργω ανασφαλειες και δεν μπορεσει να κοιμηθει ποτε μονη της με ηρεμια αλλα διαβαζοντας τις ερευνες αλλα και τα σχολια των υπολοιπων co-sleepers εδω νιωθω πολυ ομορφα και σας ευχαριστω πολυ!

    Παρεπιπτοντως καθε ιστορια που διαβασα παραπάνω ήταν σαν να της έχω γράψει εγω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Κοριτσια, ο γιος μου ειναι 4ων (μολις πριν λιγες μερες τα εκλεισε) και η κορη μου 1ος (μολις τα εκλεισε κι αυτη). Το στρωμα μας βρισκεται στο πατωμα κολλημενο με ενα μικρο στρωματακι απο διπλα, κι αυτο κολλημενο στον τοιχο. Ενα θα σας πω! Ολοι οι καλοι χωρανε! Κοιμομαστε και οι τεσσερις μαζι. Ο γιος μου πολλες φορες παει στο κρεβατι του να κοιμηθει και ερχεται το βραδυ αργα στο δικο μας. Γυρναω απο τη μια μερια, βλεπω ενα μουτρακι, γυρναω απο την αλλη ενα αλλο! Και τα δυο παιδια τυχαινει πολλες φορες να ειναι κολλημενα πανω μου, ενα μακρυ ποδι με αγκαλιαζει απο την μια και ενα μωρο απο την αλλη, πινει γαλατακι και κοιμαται ακουμποντας ολοκληρο το σωμα του πανω μου! Θα μου πειτε, ποσο βολικο μπορει να ειναι αυτο? Κι ομως, κοιμαμαι μιααααα χαρα, ηρεμη, ευτυχισμενη και πληρης! Ο αντρας μου επισης αισθανεται υπερτυχερος που εχει ολη του την οικογενεια σε ενα κρεβατι! ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Λιτσα30.1.11

    29 μηνες κοιμομαστε μαζι με τον γιο μου κ σχεδον 12 μηνες με την κορη μου -δυστυχως τον τελευταιο μηνα ο μπαμπας μας πηγε στον καναπε,δεν χωραμε- χθες προβληματιστηκα για πρωτη φορα αν ηρθε η ωρα ο μεγαλος να παει στο δωματιο του.Ο ιδιος δεν θελει. Μ αρεσει που γατζωνονται επανω μου το βραδυ,ξυπναω και εχω την μικρη στο στηθος (ουτε που θυμαμαι ποσες φορες ξυπναει για να θηλασει,αλλα δεν μ ενοχλει η ψυχουλα μου,τρωει μονη της ενω κοιμομαστε) και τον μεγαλο να χει κολλησει στην πλατη μου κ να μ εχει αγκαλια. Νιωθουμε με τον μπαμπα τους οτι ειναι φυσικο να κοιμομαστε μαζι (μετα απο καιρο διαβασαμε για το co-sleeping,co-bedding κτλ).
    Μια στιγμη προβληματιστηκα για το αν ηρθε η ωρα να παει το μεγαλο στο δωματιο του, μετα απο μια συζητηση με μια παιδοψυχολογο (δεν μας γεμισε το ματι απ την αρχη,ο αντρας μου μετα απο 5' συζητησης ειχε το υφος του "πεταμενα λεφτα" :))) . Αυτη εκφραστηκε αρνητικα για το co-sleeping ("απαπα" ηταν ο ακριβης επιστημονικος ορος). Εσεις πιστευετε οτι υπαρχει οριο ηλικιας για το co-sleeping?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. δεν έχω δεύτερο παιδι ακόμα αλλα υπολογίζουμε όταν έρθει η ώρα να ρίξουμε ένα στρώμα κάτω και να κάνω το δωμάτιο μας ένα τεράστιο τραμπολίνο με πολλά μαξιλάρια!Εγώ πιστεύω στο ένστικτο μας και μονο αυτό μας κατευθύνει προς το παρών σαν γονείς. Το ότι σταμάτησα τον παιδίατρο με γέμισε κιαλλη πιστη και σιγουριά. Επίσης αυτόματα θεώρησα δεδομένο ότι είμαστε όλοι υγειης και δεν έχω καθόλου εικόνες από "μη υγεια" , που είχα κάθε φορα που συζήταγα με τον παιδίατρο...Έτσι κατευθηνουμε εμείς το παιδι μας μονο προς την καλη υγεια!!!
    εύχομαι να βοηθάω...δες το βίντεο του απολυτου παιδοψυχιατρου που έχω στο μπλογκ . Θα σας φύγουν όλες οι ανασφαλειες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Λιτσα30.1.11

    θα δω και το βιντεο, κ μαλλον θα ριξω και τα στρωματα στο πατωμα για να χωραμε ολοι :) δεν το χα σκεφτει αυτο, απ τη μερα που ο μπαμπας τους κοιμαται αλλου ο μεγαλος κανει συχνα ανησυχο υπνο,παραμιλαει καμαι φορα κ μεσα στη μερα παλι ειναι καποιες στιγμες ανησυχος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Εμμανουηλ Γιουσαφατ για παντα!!!Δειτε τι λεει η παιδοψυχιατρικη για οσα λεμε εδω http://yogamamagr.blogspot.com/2010/05/m.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Λιτσα31.1.11

    εχω δει βιντεο με τον Γιωσαφατ, τον Ματθαιο ομως :) ευχαριστω για το λινκ:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Ανώνυμος23.2.11

    Πολύ χαίρομαι που διάβασα και το άρθρο και τα σχόλιά σας γιατί δεν σας κρύβω ένα άγχος το είχα οτι κακομαθαίνω το παιδί μου.

    Και ναι και σε μας μια ιωσούλα ήταν η αφορμή..

    Κατερίνα Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή