γραμμα στη μαμα

Μανούλα μου,

Αγκαλιά , νανούρισμα, χάδια, μαλάξεις. Τόσες τροφές πιο αναγκαίες από τις  βιταμίνες .Αγάπη .Νιώθω μια καινούργια ζαλιστική ελευθερία .Δεν είμαι αυτό το μικρό κορμάκι μου λες . Είμαι κάτι πιο μεγάλο  ...Το σώμα σου είναι σώμα μου. Εγώ κι εσύ μαζί .Αφή .Σε κάθε μάλαξη και μια καινούργια αίσθηση. Δεν είμαι οι αισθήσεις μου μου λες .Σε κάθε ασάνα γίνεσαι τα χέρια μου και γίνομαι η προέκταση των δικών σου. Ανοίγουμε κλείνουμε , αναπτύσσονται τα κύτταρα μου , οι νευρώνες μου πολλαπλασιάζονται με κάθε τραγούδι, διακλαδώνονται σε κάθε στίχο. Στρίβουμε και ελίσσομαι, τι σημαντικό για τη ζωή , ενεργοποιείς όλα τα  πρώιμα συστήματα μου  .Η αγκαλιά σου θάλασσα των δυνατοτήτων μου . Μαθαίνω να κολυμπώ στις μελλοντικές προκλήσεις της ζωής. Το σώμα μου απλωμένο παντού βρίσκει ένα λιμάνι στα χάδια σου και την αγκαλιά σου . Ο νους μου συγκεντρώνεται , μαθαίνω το περιβάλλον και πως να συμπεριφέρομαι Μου δίνεις ερεθίσματα. Πάνω  κάτω . Ισορροπώ και εξοικειώνομαι  με τα ύψη . Mε τους φόβους . Κοίτα με δε φοβάμαι! Θεραπεύεις το πρώιμο τραύμα της ύπαρξης μου . Ανταποκρίνομαι στη φωνή σου , στο άγγιγμα σου , στη  μaτιά σου  και όσο μου αφιερώνεσαι τόσο αφήνομαι στην αγκαλιά των αγαπημένων χεριών που ανοίγουν το δρόμο μου .Χαλαρώνεις , χαλαρώνω, δεν πειράζει μου λες , δε βιαζόμαστε. Αναπνέω όπως αναπνέεις. Όπως  πριν από καιρό που ανέπνεα από το είναι σου . Από την ψυχή στο σώμα και από το σώμα στην ψυχή . Είναι ένα αυτά μου λες! Με οδηγείς με την αφή  στο καινούργιο μονοπάτι που θα διαβώ μόνος μου. Ούτε εσύ ούτε εγώ ! Εμείς μαζί ! Αγκαλιά , ανάσα με την ανάσα...Η κάθε αίσθηση σπρώχνει τα όρια λίγο πιο πέρα, κάνοντας τον κόσμο μεγαλύτερο , πλουσιότερο.

...αυτα θα μου ελεγε ο γιός μου σήμερα που κλείνουμε  6 μήνες μαζί. Με γιογκα , με μασαζ , με ρεφλεξολογια περασαμε ολα τα εμποδια ! Και τωρα που σας μιλαω κοιμαται στο χερι μου ευτυχισμενος...