Το να εισαι πραγματικά παρών για το παιδί σου , σημαίνει να έρχεσαι σ'επαφή με την ουσία του , με την ύπαρξή του.Σημαίνει να βρίσκεσαι μαζί του τη συγκεκριμένη στιγμή, χωρίς έγνοια για το παρών ή το μέλλον και με το νου σου εντελώς απερίσπαστο.Αυτό σημαίνει οτι προσφέρεις στο παιδί σου την παρουσία σου απελευθερωμένος απο προσδοκίες , απο προκαταλήψεις και από τις σκέψεις για τα χιλιάδες άλλα πράγματα που "πρέπει" να κάνεις.Συγκεντρώνεσαι απόλυτα στις ανάγκες του .Αυτό δεν είναι πάντα εύκολο όμως είναι εξαιρετικά σημαντικό. Το να δίνεις όλη σου την προσοχή είναι το πιο πολύτιμο δώρο για ένα παιδί και είναι ο πιο ουσιαστικός τρόπος επικοινωνίας.
Καθάρισε το μυαλό σου , αλάφρυνε το πρόγραμμα σου και φρόντισε να είσαι πραγματικά παρών για τα παιδιά σου . Αν είσαι πραγματικά παρών όταν είστε μαζί , τότε τα παιδιά σου σίγουρα θα νιώθουν την αγάπη σου να τα αγκαλιάζει ακόμη και όταν είσαστε χώρια.
Ευκολο να το λες, δυσκολο να το κανεις...Ειδικα οταν εγω ως γονιος δεν ειμαι καλα ψυχολογικα...Ουφ...
ΑπάντησηΔιαγραφήγΙΑ ΟΛΟΥς ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ Σοφακι μου. Με τοσα που εχουμε να λυσουμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ, με βρίσκεις σε κακή στιγμή... η μικρή σήμερα το πρωϊ δεν ήθελε με τίποτα να ντυθεί για να πάει στον παιδικό... λες και το καταλάβαινε ότι έχουμε αργήσει και το έκανε επίτηδες! Δε θέλει να βάλει τα ρούχα της, το ένα "δεν το θέλω", το άλλο "δεν το θέλω", δεν μπορώ και να της έχω τη γκαρτνταρόμπα της Ιμέλντα Μάρκος!... Της έβαλα τις φωνές και αρνήθηκα να την αγκαλιάσω μετά, της είπα "έχω θυμώσει πολύ μ' αυτά που κάνεις". δεν ξέρω αν θα "νιώθει την αγάπη μου να την αγκαλιάζει όσο είμαστε χώρια"... Γκρρρνιανιαν, οι γονείς έχουν και νεύρα (πάντως επί της αρχής συμφωνώ με αυτά που λες... απλώς σήμερα δεν μπόρεσα να τα εφαρμόσω...)
ΑπάντησηΔιαγραφήΛίλη
Αχχχ δύσκολο είναι παρόλο που είμαστε αρκετές ώρες της ημέρας μαζί. Την ώρα που παίζουμε..τσουπ έρχεται η φλασιά "πρέπει να μαγειρέψω", "πρέπει να διαβάσω για αύριο" αυτά τα "πρέπει" με επισκέπτονται συνέχεια...γκρρρρ....Μόνο τα βράδια που πέφτουμε για ύπνο αγκαλίτσα, το πρωί που ξυπνάμε μαζί χαλαρώνω πραγματικά (βάζω ξυπνητήρι νωρίτερα για να χουζουρεύουμε) και όταν θηλάζει που τον κατσιάζω στο ζούπιγμα χωρίς να μπορεί να αντισταθεί. Εκεί το απολαμβάνω πραγματικά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είμαστε θεές, λογικό είναι να έχουμε νεύρα, να θυμώνουμε, να ξεσπάμε, όσο και αν προσπαθούμε να το ελέγχουμε. Και εγώ ένιωσα χτες να ανάβει κόκκινο φωτάκι και της έβαλα τις φωνές (όχι τίποτα άλλο ήμασταν και μέσα στο μετρό) γιατί χτυπιόταν σαν το χταπόδι στην αγκαλιά μου για να κατέβει κάτω μόνη της να περπατήσει. Θύμωσα πραγματικά που προσπαθούσα με ηρεμία να της εξηγήσω γιατί δε μπορούσε να το κάνει, αλλά εκεί. Στενοχωρήθηκα που έχασα την υπομονή μου, αλλά το καλό πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ότι μετά μπαίνεις σε διαδικασία αυτοκριτικής και αυτοπαρατήρησης και την επόμενη φορά αντιδράς λίγο καλύτερα... Δε ξέρω, φαντάζομαι ότι είναι υγιές επίσης να νιώθουν ότι υπάρχουν και φορές που η μαμά ή ο μπαμπάς μπορούν να θυμώσουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣύμπτωση που έγραψες αυτό το ποστ Ασπασία μου, γιατί αυτό τον καιρό διαβάζω αυτό το βιβλίο, http://www.amazon.co.uk/Everyday-Blessings-Inner-Mindful-Parenting/dp/0786883146/ref=sr_1_1?ie=UTF8&qid=1286983306&sr=8-1,Everyday Blessings: The Inner Work of Mindful Parenting το οποίο με επηρέασε πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο προτείνω σ' όλες, θα σας βοηθήσει πολύ να εφαρμόσετε την προσέγγιση αυτή στην πράξη.
Rosie.
Καλωστη φιλεναδα μου . Ευχαριστω πολυ για την επισημανση γιατι αυτο το κειμενο το εχω σε μια φωτοτυπια χωρις ονομα , χωρις βιβλιο χωρις τιποτα.Θα με ενδιεφερε να διαβασω περισσοτερα για τον τροπο προσεγγισης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιναι ενα κειμενο απο αυτα που βαζω στο ψυγειο ωστε να τα διαβαζουμε ολοι οσοι αγαπαμε το ταρζανακι!
Να σου δανείσω το βιβλίο αν θες όταν το τελειώσω. Επειδή όμως είναι "δύσκολο" βιβλίο διαβάζω και ξαναδιαβάζω κάποια κομμάτια του για να εμπεδώσω, οπότε ίσως μου πάρει καιρό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒασικά ένας τρόπος προσέγγισης του mindful parenting είναι να προσπαθείς να βλέπεις τα πάντα από τη σκοπιά του παιδιού σου και να είσαι έτοιμος να αφήσεις την "άνεσή" σου για να ικανοποιήσεις την ανάγκη του.
Πχ το νήπιο σου χτυπιέται και ουρλιάζει. Εσύ προσπαθείς να μπεις στη θέση του αντί να θυμώσεις και σκέφτεσαι τι μπορεί να προκαλεί την αντίδρασή του αυτή, πχ νυστάζει; πεινάει; είναι overstimulated; κτλ. Έτσι πχ διακόπτεις τη συζήτηση που έχεις με τις φίλες σου στο φόρουμ (χα χα χα!!!) και το βάζεις να ξαπλώσει, το ταϊζεις, το ηρεμείς με κλασική μουσική κτλ.
Πάω τώρα στην κουκλιτσα μου που γκρινιάζει στο κρεβάτι!
Rosie.
Ρε Ευακι κρατα κανα αποκομα καμια σημειωση να βοηθησεις , γιατι για να διαβασω βιβλιο ολοκληρο πολυ δυσκολο . εχω επισημως και απο δασκαλα 10 βιβλια να διαβασω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορεί να γίνει μία λίστα από μερικά αξιόλογα βιβλία και δυο λόγια για αυτά από τον κάθε αναγνώστη;
ΑπάντησηΔιαγραφήσωστο θα το κανουμε
ΑπάντησηΔιαγραφήYogamama στο Χαμομηλάκι έχεις την τιμητική σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι πάντα καλά!