Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

Φοβάμαι που δε φοβάμαι














Μου λέει η Ντουντού μου ότι είμαι η μόνη μάνα που δεν έχει καταλάβει κανείς ότι έγινε μάνα . Νιώθω ότι είναι η πιο μεγάλη επένδυση για το μέλλον του γιου μου. Να παραμένω απλά η μάνα του και τίποτα παραπάνω. Να παραμένω η Ασπασία ( ναι έτσι με λένε ) και μόνο τα 15 κιλά επιπλέον να προδίδουν ότι γέννησα τον Ιανουάριο.. Δεν κουβαλάω μπιμπερό και νερό και παιχνίδια. Δεν το κάνω επίτηδες , απλά , αλλιώς δεν είμαι «εγώ». Φεύγουμε και μαζί ανακαλύπτουμε τις καινούργιες εμπειρίες που μας επιφυλάσσει η μέρα. Αφήνουμε τη μέρα να ξετυλιχθεί μπροστά μας , όπως θα έκανα και μόνη μου. Πηγαίνω με το μωρό για ελεύθερο κάμπινγκ , σε συναυλίες , σε εστιατόρια, σινεμά, ταξίδια !Και δεν φοβάμαι ! Ναι κορίτσια δε φοβάμαι . Δεν το παίζω έξυπνη απλά μου ταίριαξε γάντι να τον γεννήσω και να τον  μεγαλώσω χωρίς να φοβάμαι.Ευτυχώς συμφωνεί και ο μπαμπάς του απόλυτα!
Του βάζω μαξιλάρια στον καναπέ και κάνει το Ταρζάν και πέφτει . Σηκώνεται και αναζητάει το βλέμμα μου που θα καθορίσει το αν θα κλάψει η όχι. Εγώ του λέω μπράβο με κοιτάει και γελάει. Και δεν φοβάμαι .
Μπουσουλάει και στέκεται όρθιος από 5 μηνών. Τον αφήνω να κάνει όπως νιώθει και να γράφει τα πρώτα του χιλιόμετρα .Σφουγγαρίζει τα πατώματα ανακαλύπτοντας τη μαγεία του μπρούμυτα. Σκαρφαλώνει , πέφτει , με τρεις δρασκελιές διανύει ένα δωμάτιο χωρίς καμία βοήθεια. Και δε φοβάμαι
Τον αφήνω στην παραλία ολόγυμνο και κυλιέται και τρώει την άμμο και γνωρίζει τη γη, τη ζωή , ανακαλύπτει τον κόσμο μας . Και δεν φοβάμαι
Αγοράζω μπουκάλι με νερό και πίνει . Τρώει τα φρούτα χωρίς να τα αλέσω κρατώντας με τα χέρια του κ λειώνοντας μόνος του. Και (χάρη στο Μελινάκι βέβαια ) δε φοβάμαι
Σχεδόν δεν πάμε στον παιδίατρο και δεν κάνει εμβόλια . Και δε φοβάμαι.
Δεν αντέχει καθόλου το κάθισμα του αυτοκινήτου και τον παίρνω αγκαλιά, όταν ουρλιάζει και τρέχουν δάκρυα .Και κάποιες φορές φίλοι μου καθόμαστε μπροστά το παραδέχομαι . Και δε φοβάμαι

Ώρες , ώρες νιώθω πολύ μόνη σε αυτό το μονοπάτι του «μη φόβου». Όμως φίλοι μου δεν ξέρω αν μπορείτε να με καταλάβετε . Όποτε έχω παρεκκλίνει και έχω φοβηθεί έχουν πάει σκατά τα πράγματα . Δε μπορώ να κάνω αλλιώς. Δε μπορώ που οι συζητήσεις με όλες τις φίλες μας είναι για τις φοβίες και τις ενοχές της μάνας. Που γεμίζουν τα νοσοκομεία από τα ψυχοσωματικά του «φόβου» και τα ψυχιατρεία με ασθενείς του «φόβου». Όποια πέτρα και να σηκώσω ο φόβος είναι από κάτω. Μη , όχι , δεν , κακό είναι λέξεις που προσπαθώ να διαγράφω από την καθημερινότητα. Παρατηρώ τον ύπουλο μηχανισμό του φόβου και απέχω. Πόσες ψυχοθεραπείες είναι αφιερωμένες στις φοβίες της μάνας. Μη τα μικρόβια, μη τα πράγματα στο στόμα ,μη περπατάς θα στραβώσουν τα ποδαράκια σου, Μη θα πνιγείς , . ΜΗ ΜΗ ΜΗ
Ώρες ώρες νιώθω σίγουρη ‘ότι είναι ένας μηχανισμός καθυπόταξης της κοινωνίας όλη αυτή η Φοβομανία αλήθεια σας λέω. Φοβάμαι που δε φοβάμαι...και ας γελάει ο μπέμπης μας ευτυχισμένος.

27 σχόλια:

  1. Μπράβο φιλενάδα!

    Εγώ μεγάλωσα σε ένα τελείως αντιφατικό περιβάλλον.

    Από τη μία με πρόσεχαν πολύ, μήπως χτυπήσω, μήπως πνιγώ, μήπως αδυνατίσω (κι άλλο!), αλλά ευτυχώς από την άλλη μου άφηναν ανοιχτό το δρόμο για τα πιο σημαντικά της ζωής, που οι περισσότεροι γονείς φοβούνται και εμποδίζουν τα παιδιά τους να τα ζήσουν.

    Άμα γινόμουν κι εγώ γονιός πάντως, πολύ θα ήθελα να ακολουθήσω το δικό σου μοντέλο. Κι ας το έκανα με μεγάλη δυσκολία:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. χιχι γλυκουλη μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος26.7.10

    Συμφωνώ μαζί σου, κι εγώ στα περισσότερα δεν φοβάμαι, έτσι free μεγαλώνω το αντράκι μου. Η καλή επαφή του με την φύση πιστεύω τον έκανε να μην αρρωσταίνει ιδιαίτερα και να μην έχει αλλεργίες κτλ. κτλ.

    Σε κάποια σημεία έχω όμως ενστάσεις. Πχ στο αυτοκίνητο θέλει μεγάλη προσοχή γιατί δεν εξαρτώμαστε μόνο από εμάς αλλά κυρίως από τους άλλους.

    Επίσης κι εγώ τον έπαιρνα παντού μαζί αλλά μόλις πέρασε τα 2 και ανέκτησε δυνάμεις, χαχα, δεν υπήρχε περίπτωση να καθήσει σε ταβέρνα, χαχα το απίστευτο τρέξιμο. Επίσης κι εγώ δεν κουβαλούσα τίποτα στην παραλία αλλά τώρα στήνεται δίπλα στο αυτοκίνητο κρατώντας 5-6 τρακτεροειδή για να τα πάρει μαζί.

    Να χαίρεσαι το μικρούλη σου και καλά τρεξίματα στο μέλλον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. αχ υπαρχουν κιαλλοι εκει εξω...Ασε αυτο με το αυτοκινητο ειναι νταλκας μεγαλος...κανω το σταυρο μου καθε φορα...πιστεψε με δεν υπερηφανευομαι ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος26.7.10

    εγω συμφωνω και μακαρι οι δικοι μου γονεις να ηταν ετσι..εγω θα προσπαθησω και θα τα καταφερω..ξερεις γιατι φιλη,,για να μην φοβαται τις 'κουμπαρες' ετσι λεω εγω τις κατσαριδες, και τα βραδια χωρις φως να ειναι ανετος/η. εισαι μια χαρα, η ζωη ειναι ωραια και αυτο του προσφερεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος26.7.10

    to agori sou stin foto einai teleio. teleia poza!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ο φοβος υπαρχει γυρω μας και μεσα μας,ειναι ενα συναισθημα και χρησιμο και που παντα θα υπαρχει ...αλλα ειναι καθαρα προσωπικο θεμα του καθενα μας,ενα θεμα που μαθαινουμε μεσα απο τη πορεια μας σαν ατομα και τα ερεθισματα μας πως να το διαχειριζομαστε,να το ερμηνευουμε και να προχωραμε....
    εσυ νιωθω πως αυτο κανεις...διαχειριζεσαι τους φοβους σου και δε τους μεταφερεις στο παιδι...δουλειυες με τον εαυτο σου και δε χρειαζεται να "λυνεις' τους φοβους σου περνοντας τους μεσα απο το παιδι σου...
    ειναι οτι πιο δυσκολο και θελει πολυ προσωπικη δουλεια...δε ξερω αν τα γραφω πολυ κατανοητα....
    εισαι τοσο ξεχωριστη μανουλα...χαιρομαι παντα οταν σε διαβαζω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μαρία Ορφανίδου26.7.10

    Και γω έτσι μεγάλωσα. free to go. Τα μόνα που δεν κάνω από αυτά που λες είναι το αυτοκίνητο. Μπορώ να τον αφήσω να γανιάσει στο κλάμα. Γίνομαι κέρβερος ή απλά κάνω μια στάση μεγάλη να ξεπιαστεί και συνεχίζουμε. Επίσης στην άμμο τον άφηνα γυμνό και μου κόλλησε 2 φορές τσιμπούρια. Ε μετά πάνω στην πετσέτα. Στον κήπο όμως κάνει ό,τι θέλει. Κυλιέται στα χώματα, κυνηγάει τις κότες, τα κουνέλια (φυσικά ποτέ δεν έχει πιάσει κανένα)

    Όλες οι φοβίες που αντικρύζω σε κάποια παιδάκια τις δικαιολογώ ΑΛΛΑ τρελλαίνομαι όταν βλέπω μάνες να λένε στα παιδιά τους..."Γιαννάκη μην πας εκέι θα σε δαγκώσει το σκυλάκι". Γιατί κυρά μου το φοβίζεις το παιδί??? Μάθε του να αγαπάει τα ζώα, να αναγνωρίζει τον κώδικα επικοινωνίας με τα και θα ξεχωρίζει από μόνο του πιο δε γουστάρει χαιδέματα και πιο ψοφάει για χάδια.Κρίμα είναι το παιδί να μην ξέρει τη χαρά που δίνει ένα ζώο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Διαφωνω μονο στο αυτοκινητο...Παιζεται η ζωη του (σας) χωρις ασφαλεια...Και του περνας και μηνυματα (καλα οχι ακομη) για την μελλοντικη του οδικη παιδεια...Κατα τα αλλα συνεχισε οπως εισαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ανώνυμος26.7.10

    σε παω!!!
    Β.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ανώνυμος26.7.10

    Να σου πω ενα κολπο για το αυτοκινητο ? Το εκανα για πολλους μηνες οταν η μικρη μου ηταν στο καθισματακι που κοιταει πισω και δεν της αρεσε καθολου.
    Καθομουν και γω μαζι της για παρεα και οποτε ειχαμε μεγαλα ζορια , εσκυβα απο πανω της , σηκωνα την μπλουζα και το θαυματουργο γαλατακι εκανε παλι το θαυμα του :)
    Τωρα , οπως θα κανει και ο μικρος σου σε λιγους μηνες , ανεβαινει μονη της στο καθισματάκι , ζητάει βοηθεια για να δεθει και ξετρελαινετε για βολτες με το αυτοκινητο!
    Ειναι υπέροχο το μωρακι σου , αφράτο , με εκπληκτικο βλέμμα ! Να το χαιρεσαι !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Κοριτσια φευγω για καμπινκ κ δε προλαβαινω να σας απαντησω αναλογα. Σας ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις σας σε ενα θεμα που με καιει πολυ καιρο . Ευχαριστω και για τα καλα λογια για το ταρζανουκο μου , να χαιρεστε και εσεις τα ταρζανακια σας. Αυτο με τη μπλουζα δεν πιανει , εδω σου λεω τον παιρνω μπροστα κ θηλαζω κανονικα.Η μονη μας λυση ειναι να μην παμε πουθενα με αυτοκινητο. Και να σταματησω , οταν παω να ξαναξεκινησω παλι τα ιδια εχουμε.
    Γενικα περι κινδυνου εχω εντριφισει στις Βεδες τα κειμενα της αρχαιας Ινδικης φιλοσοφιας που δε θα ηθελα να συζητησω εδω μεσα και τοσο δημοσιως. Σας καταλαβαινω οσες διαφωνειτε, εγω εβριζα κιολας μανες που κραταγαν τα παιδια μπροστα... Δε θα ξανακρινω κανεναν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ανώνυμος26.7.10

    Βρε yogomama, σε διαβάζω καιρό τώρα και μου αρέσεις πολύ! Ειδικά αυτά τα "ψαγμένα" σου είναι άπαιχτα! Και γω είμαι υπέρ του φυσικού σε όλες τις διαστάσεις του, και το εφαρμόζω το κατα δύναμι... (θηλάζω ακόμα και κοιμάμαι μαζί με την 2.5χρονη κόρη μου και γουστάρω πολύ...) Αλλά αυτό με το θέμα του φόβου, που έγραψες, έπιασες την ευαίσθητη χορδή μου... Φοβάμαι υπερβολικά, αφού λέω ότι πρέπει να το κοιτάξω, τρέμω για τα πάντα, στο λεξικό, δίπλα στο λήμμα φόβος έχει τη φωτογραφία μου, χαχα... Πρέπει να επικοινωνήσω μαζί σου για να σε ρωτήσω ΠΩΣ στην ευχή τα καταφέρνεις...

    Καλό κάμπινγκ, ατρόμητη yogomana!!! Filia, Χάιδω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ανώνυμος26.7.10

    Τα σέβη μου! Πρώτον γιατί έχεις καταφέρει να μη φοβάσαι...και δεύτερον γιατί το συζητάς.

    Εγώ θα 'θελα να γίνω σαν και σένα αν ή όταν θα γίνω μάνα.

    Όσο για το θέμα του αυτοκινήτου...θα ήθελα να ρωτήσω: αυτή η "ανακάλυψη" δεν γίνεται ολοένα και πιο σπαστική; Μου φαίνεται στα κοντά θα το κόψω το άθλημα της αυτοκίνησης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω! Τι χαρά...χαίρομαι που διασταυρώθηκαν ή καλύτερα συναντήθηκαν οι δρόμοι μας...πω πω τόσα κοινά! Θα επανέλθω σύντομα...έχουμε τόσα να πούμε! Μόνο ένα, διδάσκω Χάθα γιόγκα τα τελευταία δέκα χρόνια σε...υπερήλικες όπου έχω ειδικευτεί, η μικρότερη είναι 63 χρονών...χα χα είσαι η πρώτη που το μαθαίνει στην μπλογκόσφαιρα!
    ΑΦιλιά και τρέχω στα μωρά μου...3 ετών και 17 μηνών!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Κάρτια27.7.10

    Σε χαίρομαι.Να περνάτε καλά και οι τρεις.Συμφωνώ σε όλα.Να μου φιλήσεις το Στέφανο. Και πές του να σου δώσει κι αυτός ένα φιλί.Απο μένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Yogamamaka πολύ σε χαίρομαι!! Ετσι ακριβώς είμαστε κι εμείς,είδικά στο δεύτερο αγοράκι μου,πωπω μέχρι που έχω ακουσει οτι είμαι "πολυ χύμα" αλλά δεν ιδρώνει το αυτί μου,μου το έχουν πει κάτι υστερικοι γονείς που οταν βγάζει καλοκαιρινό αεράκι το παιδάκι τους πρέπει να φορέσει επειγόντως κάλτσες,ζακέτα,παλτό,κασκόλ κλπ για να μην κρυώσει...χεχε

    Για το αυτοκίνητο μόνο δεν θα συμφωνήσω, εκεί είναι κάπως σοβαρά τα πράγματα,σε κλάσματα δευτερολέπτου μπορεί να γίνει το κακό κι εκεί δεν έχει να κάνει με το αν θα φαει λάσπες και χωματα...καταλαβαίνεις τι εννοώ....
    φιλιά πολλά, το παιδάκι σου πρέπει να είναι πολύ ευτυχισμένο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Φιλενάδα, έχεις και τα δικά μου σέβη!
    Δύο ερωτησούλες μόνο...
    1) αυτό με το σινεμά πως το κάνεις? Η κόρη μου το κατσίκι, δεν υπάρχει περίπτωση να κάτσει ούτε σε καρότσι ούτε σε καρέκλα εστιατορίου...είναι γεννημένη freestyler...
    2) που πάτε κατασκήνωση? Σε ρωτάω γιατί την επόμενη φορά θα έρθουμε να σας γίνουμε τσιμπούρια.
    Δεν υπάρχει τίποτα στο κόσμο που θα ήθελα περισσότερο.
    Στο ορκίζομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Καλησπέρα Ασπασία και καλό μήνα σε όλη την οικογένεια σου...είχα αφήσει ένα σχόλιο που χάθηκε...τυχαία το ανακάλυψα σήμερα το βράδυ που αποφάσισα να σε περιδιαβάσω και ομολογώ πως πέρασα όμορφα...
    ΑΦιλάκια και θα τα ξαναπούμε σίγουρα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ανώνυμος3.8.10

    Ξαδέρφη όλα καλά αλλά αυτό με το αυτοκίνητο δεν μου άρεσε καθόλου και έχεις και αδερφό δάσκαλο οδήγησης...
    Παιδιά μην φοβαστε τίποτα και κυρίως μην μεταφέρετε τις φοβίες στα πιτσιρίκια,χρειάζεται όμως και μια διακριτική επίβλεψη για να μην την πατήσουμε άσχημα.
    Πήγαμε με την 16μηνη κόρη μας στην κεφαλονιά και επιστρεψαμε με σκισμένα γόνατα,μαυρισμενη μύτη(πτωση σε σκαλι)μελανιασμενο μαγουλο,αμέτρητα τσιμπίματα αλλα "γεμάτοι" εικόνες για την συνέχεια..Φιλια σε ολους

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. κΑΡΤΙΑ ΕΛΙΝΑ ΑΙΝΑΦΕΤς υς χαιρετισμους.Ξαδερφακο μου η μονη λυση ειναι να μην μπαινει στο αυτοκινητο που το μισει...(Φιλακια στο φασολακι,γουσταρω τα μαυρισμενα γονατα!! ).Καβαλαει το καθισμα και βγαινει απο τις ζωνες...την ωρα που οδηγαω. Τα υπολοιπα δε θα τα αναλυσω γιατι δεν θελω και δε με ενδιαφερει να επηρεασω κανεναν. Εξομολογηση κανω εδω.Φευγω για τη φυση παλι , σας φιλω αγαπημενοι μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Σε πάω..
    καλά να περνάς..
    Δε θα σου πω ότι κάνεις βλακεία με τ'αμαξι για να μη σε καταπιέσω.. κάτι θα ξέρεις παραπάνω για τον ταρζανάκο είμαι σίγουρη :)
    καλά να περνάς, ο Θεός μαζί σας...
    στο καμπινγκ να πάρεις μαζί τον υπολογιστή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Συμφωνώ μαζί σου σε όλα τα άλλα.
    Όταν είμαστε σε δημόσιο χώρο, έχω την αίσθηση ότι κάποιοι θέλουν να καλέσουν ... Εισαγγελέα, για να μας συλλάβει που είμαστε τόσο "αμελείς" γονείς!!!
    Και όντως δεν υπάρχει λόγος να σου πω κάτι για το αυτοκίνητο, προφανώς γνωρίζεις.
    Να σου πω μόνο ότι στην μικρή μας, όταν πήγε κάποια στιγμή να "επαναστατήσει" και να ελευθερωθεί, της δείξαμε ένα βιντεάκι από το YouTube (της εξηγήσαμε βέβαια ότι δεν είναι παιδάκια, είναι κούκλες).
    Από τότε, η ίδια μας λέει "εγώ κάθομαι πίσω, δεν βγάζω τη ζώνη μου. Οι κουκλίτσες χτύπησαν".
    Αν σε ενδιαφέρει, δες εδώ:
    http://www.youtube.com/watch?v=HZFMmNqCvbc&NR=1

    εδώ
    http://www.youtube.com/watch?v=xU2jrQ4uunU&NR=1

    και εδώ
    http://www.youtube.com/watch?v=orDM8tCn9pY&feature=related.

    Kαι τέλος, αν και μάλλον επεκτείνομαι και κινδνεύω να σε εκνευρίσω, δες και τα λόγια ενός πρώην οδηγού αγώνων ταχύτητας:
    http://www.logia.gr/quote/%CE%B9%CE%B1%CE%B2%CE%AD%CF%81%CE%B7%CF%82/%CE%B9%CE%B1%CE%B2%CE%AD%CF%81%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7-%CE%B6%CF%8E%CE%BD%CE%B7-%CE%B1%CF%83%CF%86%CE%B1%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%B1%CF%82

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ανώνυμος1.9.10

    μπράβο yogamama!
    να σου πω... δεν είσαι μόνη!
    κάπως έτσι μεγαλώνω κι εγώ τον πιτσιρίκο μου! 20 μηνών και δεν ξέρουμε από μπιμπερό, πιπίλες και υποκατάστατα! χωρίς εμβόλια! χωρίς τα υστερικά "ΜΗ", και πολλά άλλα που πάνε ενάντια στην ανάπτυξή του και στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του!
    σου εύχομαι να αξιωθείς και σε επόμενα παιδάκια!
    να είστε όλοι σας καλά!
    Μαρία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. "Εγώ πάλι σε βρίσκω πολύ ανεύθυνη. Έχεις περάσει στο άλλο άκρο. Παν μέτρον άριστο έλεγαν οι προγόνοι μας και είχαν απόλυτο δίκιο. Μακάρι ο Θεός να φυλάει το παιδί σου και να είναι πάντα τόσο τυχερό γιατί με σ'ενα μαμά έχει ανάγκη από τύχη. Για τον εαυτό μας μπορούμε να κάνουμε ότι θέλουμε αλλά για τα παιδιά μας είμαστε υπεύθηνοι."Ανωνυμη

    Σ ευχαριστώ ανώνυμη που μου δινεις το τελειο παραδειγμα για αυτο που αναλυω.Φανταζομαι εχεις παιδι .Πλεον εαυτος και παιδι ειναι ενα. Αρα. Αν κανεις για τον εαυτο σου οτι θελεις εισαι ευτυχισμενη και αν εισαι ευτυχισμενη ειναι και το μωρο σου ενα πανευτυχες μωρο.Και οντως για την ευτυχια του μωρου ειμαστε υπευθηνοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. είσαι πολύ μπροστά, μπράβο σου!
    δεν έχω να πω κάτι άλλο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή